Onvrijwillig verlies urine
Om urine op te slaan en vast te houden hebben mensen een blaas. De blaas vangt vocht en afvalstoffen op uit de urineleiders. Normaal gesproken wordt de blaas afgesloten door twee spieren: een interne spier in de blaas en een externe sluitspier in de plasbuis. Wanneer je blaas vol raakt, krijg je het gevoel dat je moet plassen. Bij het plassen ontspan je de sluitspieren, zodat de urine je lichaam kan verlaten. De blaasspier trekt zich daarna samen om de urine naar buiten te duwen.
Verlies je ongewild urine? Dan heb je om de een of andere reden geen controle over de spieren rond de blaas. Je lichaam besluit dan zelf om de blaas te legen. Wanneer dit structureel gebeurt, ben je incontinent van urine of urine-incontinent. Dit kan een enorme impact hebben op je dagelijkse activiteiten.
Urine-verlies: vormen
Urine-incontinentie is geen ziekte. Het is meestal het gevolg van een andere aandoening of een ander lichaamsproces. Hieronder vind je zes vormen van urine-incontinentie. Deze kunnen ook gecombineerd voorkomen.
1: Neurologische blaasstoornis
Bij deze vorm van incontinentie heb je geen controle over je blaas vanwege een neurologische ziekte, zenuwschade, een hersenaandoening of een beschadiging van de ruggegraat. Je verliest de controle over je spieren of voelt geen aandrang meer, waardoor je urine verliest.
2: Inspanning- of stressincontinentie
Deze vorm van incontinentie is een gevolg van (plotselinge) inspanning. Hard niezen of hoesten, bijvoorbeeld. Ook in je broek plassen van het lachen is een vorm van stressincontinentie. Het kan ook zijn dat je urine verliest bij het sporten of tillen.
3: Aandrangincontinentie
Ook wel urge-incontinentie. Bij deze vorm van incontinentie krijg je plotseling het gevoel dat je moet plassen. De blaasspier trekt zich samen en leegt de blaas gedeeltelijk of geheel, zonder dat je dit kunt stoppen.
4: Overloopincontinentie
Bij overloopincontinentie (ook wel druppelincontinentie) verlies je urine zonder dat je voelt dat je moet plassen. De blaas kan zich niet helemaal legen, waardoor de blaasuitgang wordt opgerekt. Via die uitgang verlies je kleine hoeveelheden urine. Deze vorm van incontinentie kan verschillende oorzaken hebben.
5: Postmictie
Bij postmictie is de blaas nog niet helemaal leeg na het plassen. Er blijft urine uit druppelen. Deze vorm van incontinentie komt vaak voor bij oudere mannen, maar ook bij mensen met verzwakte bekkenbodemspieren.
6: Zwangerschapsincontinentie
Tijdens een zwangerschap maakt het lichaam hormonen aan die het lichaam voorbereiden op de bevalling. Die hormonen zorgen onder andere voor het verslappen van de spieren. Ook de sluitspieren van de blaas worden hierdoor beïnvloed. Dit kan ervoor zorgen dat je plotseling urine verliest. Daarnaast is er tijdens een zwangerschap minder ruimte voor de blaas. Die wordt verdrukt door de baarmoeder en het groeiende kind. Soms slaat of schopt het kindje tegen de blaas, waardoor het lastig is om je plas op te houden.
Meer lezen? Bekijk deze pagina: incontinentie zwangerschap