Mantelzorger in het zonnetje met MediReva giftbox

Mobiliteit

Uit liefde voor Mitchel

Gepubliceerd op 29 november 2019 Dag en nacht zorgen voor je zwaar lichamelijk beperkte zoon? Het is al jarenlang dagelijkse kost voor Carola Braakhekke. Iets waar chauffeur Martin de Witte – die haar zoon Mitchel (16) dagelijks naar school rijdt – veel respect voor heeft. Hij gaf Carola daarom op voor de MediReva giftbox.

Martin (63): “Al drie jaar lang rijd ik Mitchel van Enschede naar zijn school, 50 kilometer van zijn woonplaats. Ik breng én haal hem dan op in mijn taxibusje, waar zijn elektrische rolstoel mooi inpast. Elke ochtend sta ik om kwart over acht op de stoep. Dan zit Mitchel altijd netjes op mij te wachten, helemaal klaar om naar school te gaan. Carola heeft er dan al een halve dag opzitten. Zij moet haar zoon namelijk uit bed halen, wassen, aankleden, ontbijt maken en hem helpen met eten. Ga er maar aanstaan! Want echt bij álles heeft hij ondersteuning nodig. En die zorg gaat alsmaar door, dag én nacht. Zo moet Mitchel meerdere keren in zijn slaap worden omgedraaid, in verband met decubitus. Kun je het je voorstellen, dat je al zestien jaar gebroken nachten hebt? Ik moet er niet aan denken. Maar voor Carola en haar man Tonnie is het ‘normaal’, de realiteit. Respect!”

Brede schouders
“En alsof dat niet genoeg is, heeft ook Tonnie gezondheidsproblemen. Een paar jaar geleden kreeg hij een hersenvliesontsteking en daarbovenop een bloedvergiftiging. In die periode moest Carola – zodra Mitchel bij mij in de taxi naar school zat – door naar de volgende patiënt: haar man. Want ook Tonnie had zorg nodig. Gelukkig gaat het nu iets beter met hem, maar volledig werken kan hij niet meer. Sindsdien komt er veel op Carola’s schouders neer. Daar heb ik veel bewondering voor. Hoe zij het allemaal bolwerkt: chapeau! Ze is ook altijd vrolijk en klaagt nooit. Dus ja, Carola heeft deze giftbox meer dan verdiend!”

Carola (46): “Ik was stomverbaasd toen Martin op de stoep stond met een mand vol cadeautjes. Die zag ik echt niet aankomen! Zeker omdat ons contact eigenlijk vrij oppervlakkig is. Natuurlijk zie ik Martin dagelijks, en dan maken we meestal even een kort kletspraatje. Maar meer ook niet. In de twaalf jaar tijd dat we van taxidiensten gebruikmaken om Mitchel naar school te laten gaan, heb ik dit nog nooit meegemaakt. Des te groter de verrassing! Ik waardeer het enorm dat Martin mij voor de giftbox heeft opgegeven. Superlief!”

“Dat iets wat voor mij vanzelfsprekend is, wordt gewaardeerd… Ja, dat raakt me”

Zoveel mogelijk zelf verzorgen
“Sinds zijn geboorte heeft Mitchel een ongeneeslijke zenuw-spierziekte. Daardoor kan hij lichamelijk gezien vrijwel niks, alleen een paar vingers doen het. Voor de rest is het een jongen waar je gewoon mee kan communiceren. Hij kan ook duidelijk aangeven wat hij nodig heeft. Wat niet wegneemt dat 24-uur zorg noodzakelijk is. Dat doe ik zo veel mogelijk zelf. We krijgen nu wel geregeld hulp bij het wassen, maar voor de rest komt veel op mij neer. Maar dat doe ik met alle liefde. Ik heb altijd gezegd: zolang het gaat, zorg ik zélf voor mijn zoon. Dat voelt gewoon beter.”

Elk jaar is er één
“Mensen vragen weleens: hoe doe je het toch allemaal? Maar je leert ermee omgaan. Je móet wel, je gaat op de automatische piloot. En ik wíl het ook, uit liefde voor mijn zoon. En wat het ook is: ik ben vooral blij dat hij er nog is! De dokters zeiden dat Mitchel door zijn ziekte waarschijnlijk niet ouder zou worden dan tien. In april hebben we zijn zestiende verjaardag mogen vieren… Dat pakt niemand ons meer af! Wat dat aangaat, is elke dag – en elk jaar – er weer één.”

“Zolang het gaat, zorg ik zélf voor mijn zoon. Dat voelt gewoon beter”

Bijna man én zoon verloren
“Natuurlijk is het ook pittig. Zeker nadat mijn man Tonnie twee jaar geleden ziek werd, en ik de zeilen bij moest zetten. Hij lag toen op het randje. Dat Tonnie die hersenvliesontsteking en bloedvergiftiging overleefd heeft, is een wonder. Sowieso, als ik terugdenk aan die tijd… Dat was zwaar. Want in diezelfde periode lag ook Mitchel in het ziekenhuis met flinke gezondheidsproblemen. Het had niet veel gescheeld, of ik had in één jaar tijd zowel mijn man als mijn zoon verloren. Gelukkig zijn ze er beiden nog. Daar ben ik intens dankbaar voor! Wat overigens niet wegneemt dat de afgelopen twee jaar ook bij mij z’n sporen heeft nagelaten. Zo kamp ik met allerlei lichamelijke pijnen, heb onder meer artrose en een tennisarm. Waardoor ik al een jaar in de ziektewet zit. Dat ik uitgerekend nú deze mooie giftbox van Martin en MediReva mag ontvangen, doet me dan ook ontzettend goed!”

40 jaar MediReva = 10 x verrassen!
Omdat MediReva dit jaar 40 jaar bestaat, geven we maar liefst 10 giftboxen weg! Lees hier het verhaal van Jacqueline die haar man Rens verrast.

Uit liefde voor Mitchel

“Dat iets wat voor mij vanzelfsprekend is, wordt gewaardeerd… Ja, dat raakt me”

“Zolang het gaat, zorg ik zélf voor mijn zoon. Dat voelt gewoon beter”

Gerelateerde verhalen