Giftbox - Jacqueline & Rens: IJzersterk duo

Lifestyle

“Juist nu waarderen we alle positieve dingen nog eens extra”

Gepubliceerd op 14 november 2019 Sinds Jacqueline sinds 2012 chronisch ziek is door maar liefst vier aandoeningen, neemt haar man Rens haar zo veel mogelijk uit handen: hij kookt voor haar, doet het huishouden én is altijd begripvol en opbeurend. Dat waardeert Jacqueline zo dat ze hem verrast met een giftbox van MediReva.

Jacqueline Pannekoek (49): “Als je chronisch ziek wordt, staat je wereld op z’n kop. Je moet op zoek gaan naar een nieuwe daginvulling, omdat veel dingen opeens niet meer kunnen én je moet leren accepteren dat je leven er anders uit komt te zien. Rens heeft me daarbij ontzettend geholpen. Zo veranderde hij onze grote slaapkamer in een hobbykamer, zodat ik daar kaarten kan maken en kan knutselen als ik wil. Hij laat me altijd weten: het komt goed, ik help je en sta achter je. Dat sterkt me enorm.

“Je moet leren accepteren dat je leven er anders uit komt te zien”

Jacqueline

Jij hebt ook altijd wat
Ik heb enorme pech met mijn gezondheid. In 2001 kreeg ik na een buikwandcorrectie zo veel complicaties dat ik zeven keer moest worden geopereerd. Maar ook daarna bleef ik kwakkelen. Ik had al jaren vaak griepachtige verschijnselen en veel pijn, van mijn kruin tot mijn tenen. Omdat je daar aan de buitenkant niets van ziet, zeiden mensen weleens vertwijfeld: ‘Jij hebt ook altijd wat.’ En dat was ook zo, maar ik wilde weten: wát dan?

Vier diagnoses
Vanaf 2012 volgden er maar liefst vier diagnoses: ik bleek dunnevezelneuropathie te hebben (een spierziekte), bijnierinsufficiëntie (de ziekte van Addison), hemochromatose (ijzerstapelingsziekte) en ik kreeg er het syndroom van Tietze (aandoening aan het kraakbeen) bij. Een enorme klap. Ik werkte altijd met plezier en pakte na een werkdag gewoon het huishouden op of racete naar de supermarkt voor boodschappen. Nu werd ik volledig afgekeurd, moest ik per dag bekijken wat ik kon doen én moest ik leren toegeven aan alle pijn. Rens nam alle huishoudelijke taken op zich. En dat doet hij nu, zeven jaar later, nog steeds. Hij werkt fulltime, pakt na zijn werk de stofzuiger, dweil of een zeem en kookt bijna altijd. Daar heb ik me vaak schuldig over gevoeld, maar Rens zegt altijd: ‘Jij kunt hier niks aan doen. We moeten het samen oplossen en er het beste van maken.’ Hij is altijd begripvol en als anderen dat niet zijn, zegt hij altijd: ‘Laat ze toch praten. Ik weet toch hoe het echt zit?’ Door hem blijf ik positief. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moet en daarom wil ik hem in het zonnetje zetten met de giftbox.”

Rens Pannekoek (54): “Toen Jacqueline drie maanden in het ziekenhuis lag na haar buikwandcorrectie, vroeg een kennis: ‘Zijn jullie nog wel bij elkaar?’ Ik was met stomheid geslagen. Natúúrlijk waren we nog bij elkaar! Jacqueline is mijn maatje, we zijn al samen sinds haar vijftiende, dus toen ze ziek werd, heb ik geen moment getwijfeld of ik wel bij haar wilde blijven. Natuurlijk is het af en toe aanpoten, als ik na mijn werk nog het huishouden moet oppakken en koken, maar ik meen het als ik zeg dat ik het graag doe. Voor haar.

Jacuzzi voor de pijn
Jacqueline betekent alles voor me en ik vind het knap hoe ze omgaat met haar ziektes: ze blijft positief en samen maken we er het beste van. Voelt ze zich goed? Dan gaan we een dagje weg, naar de dierentuin bijvoorbeeld. En is het zomervakantie, dan boek ik een vakantiehuisje met jacuzzi, omdat het warme water haar pijn vermindert. Het is ontzettend rot dat Jacqueline opeens met al die aandoeningen te maken heeft gekregen, maar het is domme pech en ik zeg altijd: ‘Het relativeert ook, want juist nu waarderen we alle positieve dingen nog eens extra.’

“Ik meen het als ik zeg dat ik het graag doe. Voor haar”

Rens

“Juist nu waarderen we alle positieve dingen nog eens extra”

“Je moet leren accepteren dat je leven er anders uit komt te zien”

“Ik meen het als ik zeg dat ik het graag doe. Voor haar”

Gerelateerde verhalen