Niet eten was mijn prestatie

Voeding

‘Anorexia sluipt er langzaam in’

Gepubliceerd op 09 januari 2020 “Als turnster was ik zo gefocust op presteren, nu werd niet eten mijn nieuwe prestatie.” Voormalig topturnster Ellen Roetgerink (30) kampte jarenlang met anorexia. Het was uiteindelijk Leontien van Moorsel die haar letterlijk een spiegel voor hield.

Anorexia is zoveel meer dan jezelf dik vinden
“Een reactie die ik vaak hoor: ‘Dan was je vast heel dik.’ Een groot misverstand, want anorexia heeft in eerste instantie vaak niets te maken met jezelf dik vinden. Het is een manier van omgaan met problemen die je niet kunt verwerken. Jezelf uithongeren geeft je dan het gevoel dat je nog ergens controle over hebt.
Anorexia sluipt er langzaam in. Bij mij begon dat op mijn twintigste, nadat ik stopte met turnen op hoog niveau. Ik viel in een gat. Toen ik voor stage naar Italië vertrok, ging het bergafwaarts. Ik verdoofde oude pijn door keihard te werken en niet te eten. Doordat ik alleen was, kon ik doen wat ik wilde. Jarenlang was ik als turnster zo gefocust op presteren… Nu werd dit mijn nieuwe prestatie. Had ik een dag niets gegeten, dan was ik tevreden met mezelf.”

Anorexia uit zich bij iedereen anders
“Het is een lange, eenzame strijd geweest mijn anorexia te overwinnen. Verschillende hulpinstanties hielpen me uiteindelijk niet veel verder. Door sondevoeding sterkte ik lichamelijk wel aan, maar vervolgens gleed ik terug omdat ik er mentaal gezien nog niet was. Daarbij werken veel instanties met vaste richtlijnen, terwijl anorexia zich bij iedereen anders uit. Ik had behoefte aan een-op-eenbegeleiding van iemand die mij echt begreep. Die persoon vond ik uiteindelijk in Leontien van Moorsel. Zij begeleidde me vanuit Stichting Leontienhuis; een inloophuis voor mensen met een eetstoornis.”

Keermoment: alleen de kindermaten pasten nog
“Leontien is echt mijn held geweest! Ze snapte precies waar ik doorheen ging, omdat ze het zelf had meegemaakt. Bij haar hoefde ik me niet te schamen of beter voor te doen. Daarbij mocht ik haar zelfs midden in de nacht nog appen. Een jaar lang coachte ze me, waarbij ze soms ook hard voor me was. Zo nam ze me mee uit winkelen om me te confronteren met hoe ik eraan toe was. Alleen de kindermaten pasten nog… Het was een keermoment dat mij deed inzien dat mijn eigen brein mij voor de gek hield. Hoe moeilijk ook, uiteindelijk zorgde dat ervoor dat ik toegaf aan mijn probleem.”

“Leontien van Moorsel is echt mijn held geweest!”

Af en toe een flinke schop onder de kont
Als gewichtsconsulent en ervaringsdeskundige begeleid ik nu vanuit mijn eigen praktijk ESR Coaching in Oldenzaal andere mensen met een eetstoornis. Dat doe ik op dezelfde manier als Leontien mij coachte. Het is zo belangrijk iemand te hebben die snapt wat je meemaakt. Hoe dun deze meiden ook zijn en wat voor vreselijke dingen ze ook zeggen, ik schrik er niet van. Als ervaringsdeskundige ben ik er voor hen. Met af en toe een flinke schop onder de kont, dat ook. Maar vooral als buddy die altijd klaarstaat.”

Als eten een strijd is
Jong en een continue strijd met eten. Angela (20) heeft anorexia en vertelt haar verhaal.

‘Anorexia sluipt er langzaam in’

“Leontien van Moorsel is echt mijn held geweest!”

Gerelateerde verhalen