In goede én slechte tijden

Lifestyle

‘Wat moet je met mij? Ik ben stuk!’

Gepubliceerd op 23 december 2019 Eén heftige vorige relatie, veertien operaties, twee stoma’s en twee (schoon)ouders die binnen één jaar overleden. Miranda Schrijnemakers (50) heeft heel wat stormen moeten doorstaan. Toch wist de Limburgse overeind te blijven, mede door haar partner Piet Poels (56). Iets waar Miranda erg dankbaar voor is. Tijd om hem te bedanken met de MediReva giftbox!

Miranda: “Incontinentie, dat is toch een oude vrouwenkwaal? Dat kan ik toch niet hebben? Toch worstel ik er al vanaf mijn tweeëntwintigste mee. Toen ik zwanger was van mijn eerste kind, kreeg ik bekkeninstabiliteit. Dat beïnvloedde ook de werking van mijn blaas. Met de komst van mijn zoon in 1994 en de geboorte van mijn tweede dochter Chantal in 2000 werd de situatie alleen maar erger. De luierbroekjes waren niet aan te slepen! En dat niet alleen. Ook mijn gehele mobiliteit kwam in het gevaar. De dokters waarschuwden me zelfs: ‘U moet niet nog meer kinderen krijgen mevrouw, want dan komt u nog in een rolstoel terecht!’”

Kletsnatte broek
“Lange tijd heb ik ontkend dat er iets aan de hand was. Maar op een gegeven moment kon ik niet meer om mijn incontinentie heen. Ik weet nog goed dat we in 2004 met het hele gezin weg gingen. We moesten rennen om de trein te halen, en ik verloor – pats boem – opeens mijn gehele blaasinhoud. Zo ontzettend gênant vond ik dat. Stond ik daar met een kletsnatte broek en drie kleine kinderen aan mijn arm. Dan schaam je je behoorlijk. Toen realiseerde ik me: dit kan zo niet langer. En ik besloot de medische molen in te gaan. Volgens de uroloog had ik stress-incontinentie, oftewel: dat ik mijn plas liet gaan bij hoesten en rennen. Waarop ik alleen maar kon denken: maar ik heb helemaal geen stress! Vervolgens was het een kwestie van ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Alles in een poging om mijn leven weer terug te krijgen.”

Pijn, infecties en ellende
“Ik heb in de loop der jaren van alles geprobeerd tegen mijn incontinentie. Botox, bulb-injecties, en er werd zelfs een TOT-bandje geplaatst. Alleen zat die veel te strak, waardoor ik heftige pijn had in mijn lies. Na een second opinion bleek inderdaad dat het bandje niet goed zat. Ik kreeg een urostoma, maar daar heb ik drie jaar lang oneindig veel pijn, infecties en ellende van gehad. We hebben echt bergen moeten verzetten om de juiste stoma te krijgen. Ik wilde zo graag mijn kwaliteit van leven weer terug. Niet meer thuis zitten, bang om de deur uit te gaan. Dingen kunnen ondernemen met mijn kinderen zonder bang te zijn dat ik onder mijn eigen urine zou zitten … Het was echt geen leven meer. Gelukkig is in 2011 mijn blaas verwijderd en kreeg ik een nieuwe stoma. Dat heeft alles ten positieve veranderd: ik kreeg mijn leven weer terug! Ik kon weer zwemmen, sporten en onze honden uitlaten. Zo fijn! Ik heb nu nog wel steeds geregeld rugpijn en uiteraard heb ik mijn beperkingen, maar ach… Het is wat het is. Ik klaag niet, daar heeft niemand wat aan. Ik probeer er gewoon het beste van te maken.”

“Piet neemt me zoals ik ben, ook mét stoma of incontinentie”

Miranda

Overhebben voor de ander
“In al die jaren van kwakkelen, incontinent zijn en operaties heeft Piet altijd aan mijn zijde gestaan. Ik heb zo vaak tegen hem gezegd: ‘wat moet je met mij? Ik ben stuk!’ Waarop hij steevast antwoordde dat ik er ook niks aan kon doen dat ik incontinent was en gezondheidsproblemen heb. En dat hij vastbesloten was om bij me te blijven. Piet neemt me zoals ik ben. Dat waardeer ik enorm. Ook heeft hij heel veel voor me over. Hij heeft geen ziekenhuisafspraak van mij gemist. Erg fijn, want twee horen toch meer dan één. En na elke operatie stond Piet weer naast mijn bed. Dat deed me altijd ongelooflijk goed. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moet!”

Blijk van waardering
“Piet verdient het om eens in het zonnetje gezet te worden. Ik ben zo blij met alles wat hij heeft gedaan; dat mag eigenlijk best wat vaker benoemd worden. Want zeker door het verleden weet ik dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat je partner voor je klaar staat. Je steunt en helpt. Piet doet dat wél, en daar ben ik heel dankbaar voor. Deze mand vol cadeautjes zie ik dan ook als een blijk van waardering. Dat verdient hij!”

“Als je van iemand houdt, dan doe je dat in goede én slechte tijden”

Piet

Piet: “Miranda betekent heel veel voor me. Niet voor niets zijn we al ruim twintig jaar samen. We kennen elkaar sinds 1996, via een gemeenschappelijke kennis. De klik was er gelijk, maar we kwamen allebei net uit een vrij heftige relatie. Hierdoor deden we het aanvankelijk rustig aan. Na drie jaar gingen we samenwonen en verhuisde Miranda voor mij van Maastricht naar Venray.”

Pittige periode
“Miranda had al twee kleine kinderen, maar we wilden ook nog graag samen een kindje. In 2000 werd onze dochter Chantal geboren. Ons geluk was compleet, maar haar geboorte was ook het startsein voor gezondheidsproblemen bij Miranda. Ze had daarvoor al incontinentie- en bekkenproblemen, maar dat werd nu nog erger. De zoektocht naar een oplossing werd ingezet, maar dat bleek een lastige te zijn. Miranda is de afgelopen jaren maar liefst veertien keer geopereerd. We hebben vaker in het ziekenhuis gebivakkeerd dan ons lief is. En ondertussen thuis alles maar proberen te bolwerken. Eten koken, stapels was wegwerken en bovenal voor drie kids zorgen. Zonder meer pittige tijden. Vaak heb ik gedacht: komt dit nog wel goed? Maar altijd wisten we onszelf weer bij elkaar te pakken en ervoor te gaan.”

In elkaars waarde laten
“Nu gaat het gelukkig al enige tijd best goed met Miranda. Een hele opluchting! En zijn we nog altijd bij elkaar. Natuurlijk heeft ieder stel zijn dingen, dus wij ook. Maar we zijn nog altijd happy samen. Ons geheim? De ander in de waarde laten, zonder meer. Elkaar de eigen ruimte gunnen. Maar tegelijkertijd wel een vinger aan de pols houden en elkaar ondersteunen waar nodig. Vorig jaar is mijn vader overleden én Miranda’s moeder. Dat was heftig, zo kort op elkaar. Maar ook toen konden we op elkaar rekenen.”

In goede en slechte tijden
“Dat Miranda mij heeft opgegeven voor de giftbox van MediReva, vind ik ontzettend lief. Ik was erg verrast, had niks in de gaten. Maar eigenlijk had het niet gehoeven. Als je van iemand houdt, dan doe je dat in goede én slechte tijden. En ben je er voor elkaar, hoe dan ook. Voor mij is dat wél een vanzelfsprekend iets. En ik weet zeker: stel dat de rollen omgedraaid zouden zijn en ik degene was met gezondheidsproblemen, dan zal Miranda er ook voor mij zijn!”

40 jaar MediReva = 12 x verrassen!
Omdat MediReva dit jaar veertig jaar bestaat, geven we maar liefst twaalf giftboxen weg! Lees hier het verhaal van chauffeur Martin die de moeder van zijn passagier verrast.

‘Wat moet je met mij? Ik ben stuk!’

“Piet neemt me zoals ik ben, ook mét stoma of incontinentie”

“Als je van iemand houdt, dan doe je dat in goede én slechte tijden”

Gerelateerde verhalen