In 2007 kreeg ik endeldarmkanker. Mijn endeldarm werd verwijderd en er werd een stoma geplaatst. Later traden er veel complicaties op, zoals breuken in de buik. Daaraan ben ik inmiddels al negen keer geopereerd. Door al die operaties is mijn conditie sterk achteruitgegaan. Ik kan en durf steeds minder.

Er komt daardoor veel op Pauls schouders terecht. Hij loopt zijn benen onder zijn kont voor me uit. Dat mijn man ook mijn mantelzorger wil zijn, vind ik niet vanzelfsprekend. Zelf vindt Paul dat wel. Steevast antwoordt hij: ‘Dat doe je toch voor elkaar’. Maar ik vind het gewoon geweldig dat hij dit doet! Dat verdient een compliment.

Vorig jaar waren we vijftig jaar getrouwd. We hebben hele fijne maar ook moeilijke tijden gekend. Wanneer ik het zwaar heb, houdt Paul de moed erin. Hij me altijd weer op te beuren. ‘Kom, we gaan er weer tegenaan’, zegt hij dan. Daar ben ik dankbaar voor!”

We zijn meer dan vijftig jaar samen. In zo’n lange tijd ben je er voor elkaar, in goede én slechte tijden. Annie herstelt op dit moment van weer een operatie. Dan is het zoeken naar wat wel en wat niet kan. Maar we proberen te genieten van elke dag. We kijken niet terug, maar vooruit en maken er samen het beste van. Zo beleven we veel plezier aan onze vier kleinkinderen. Ook gaan we er graag op uit, bijvoorbeeld een dagje naar zee. Annie is mijn maatje en we hebben het goed samen. Ze kan heerlijk koken en doet dat ook graag. Daar kan ik dan weer erg van genieten!”