Zwanger en een stoma: Anna vertelt

Stoma

“Kinderwens & een stoma? Ga er gewoon voor!”

Anna (32) doorbreekt het taboe.

Gepubliceerd op 11 november 2019 Zwanger én een stoma? Vroeger waren de artsen onverbiddelijk: dat kan niet! Gelukkig zijn de tijden – en de medische wereld – veranderd. Toch kan het soms best een uitdaging zijn, zo ondervond Anna Devilee (32). Zij is moeder van Daan (6) en Luca (3).

“’Nou, dat wordt dan sowieso een keizersnede.’ Van die woorden van de gynaecoloog tijdens ons intakegesprek kreeg ik de kriebels. Ik was zijn eerste patiënt met een stoma. En de beste man had géén idee wat hij met me aan moest. Al snel hadden we een flinke discussie. Ik was toch niet ziek? Het is maar een stoma, een prothese voor mijn darmen. Waarom dan per se een geplande keizersnede? Gelukkig kon ik snel switchen naar een gynaecoloog die me wél begreep. Want voor mij stond vanaf het begin van mijn zwangerschap vast: ik wil een arts die me niet van alles en nog wat aanpraat. Het is vaak niet je stoma waardoor je niet zwanger kunt zijn of een ‘normale’ bevalling kunt hebben, maar het ziektebeeld. In mijn geval kon het prima!”

“Mijn advies? Zorg voor een goede gynaecoloog”

Stoma is niet het einde van de wereld
“Vanaf kinds af aan had ik al buik- en darmklachten. Toen mijn vader overleed toen ik twintig was, werd dat erger. Stopten mijn darmen er opeens helemaal mee. Onderzoek wees uit dat het iets met mijn zenuwen te maken had. En dat de dood van mijn vader waarschijnlijk de hele boel getriggerd had. Maar helemaal zeker konden de artsen dat niet zeggen. Wél was duidelijk dat ik een stoma moest. Dat vond ik aanvankelijk echt verschrikkelijk. Man, wát heb ik gehuild in het begin. Want een stoma stond voor mij synoniem aan stinken en vies zijn. Maar al vrij snel nadat ik kennis had gemaakt met de stomaverpleegkundige, realiseerde ik me dat dat helemaal niet klopte. En dat een stoma zeker niet het einde van de wereld was. Sterker nog, dat ik een vrij gewoon en zelfs gelukkig leven kon leiden. Ik ronde mijn studie af, ging aan de slag als fysiotherapeut en trouwde met een heel leuke man. So what dat mijn darmen niet meer werkten!”

Kinderwens? Probeer het gewoon!
“Mijn man en ik hadden een gezamenlijke wens: een gezinnetje stichten. Rond mijn 25e begon het echt te kriebelen. Maar hoe zou dat gaan, zwanger worden met mijn medische geschiedenis? En mijn stoma? Ik ging naar de huisarts en legde ons dilemma aan hem voor. Die was gelukkig heel relaxed en begripvol en zei: ‘Probeer het gewoon! We merken vanzelf wat gaat en wat niet.’ Wat een opluchting! Vrij rap was ik zwanger. Ik was dolblij dat er een kindje aankwam. Maar het zwanger zijn? Dat vond ik eerlijk gezegd nu niet bepaald een pretje. Het maagzuur wat je parten speelt. En die steeds dikker wordende buik, die steeds meer in de weg zit. Worstelen met het omdoen van de autogordel en je benen niet meer kunnen scheren. Maar dat zal elke zwangere vrouw wel herkennen, haha. Gelukkig had ik qua stoma nauwelijks klachten. Ik heb zelfs tot 30 weken kunnen werken.”

“Het is vaak niet je stoma waardoor je niet een ‘normale’ bevalling kunt hebben, maar het ziektebeeld”

Explosie van geluk
“In week 37 was de koek qua zwangerschap wel echt op. Daan lag toen met zijn billen precies op de plek waar mijn stoma zat. Daardoor kwam er meer druk op te staan. Niet echt prettig. In overleg werd dan ook besloten dat ik zou worden ingeleid. Met de gynaecoloog had ik van tevoren afgesproken dat ik tijdens de bevalling zoveel mogelijk de eigen regie zou hebben. ‘Als jij druk voelt op de stoma, of het idee hebt dat het niet gaat, zeg het dan direct. Jij bent in control, zei hij. Heel prettig! Wat niet wegnam dat tijdens de bevalling zelf het mensen soms ontschoot dat ik een stoma heb. Op een gegeven moment riep de assistent-gynaecoloog: ‘En nu heel hard persen, alsof je moet poepen!’ Ik was stomverbaasd en raakte bijna in paniek. ‘Ik weet toch niet hoe dat moet!’, schreeuwde ik uit. Ze was even vergeten dat ik een stoma had. An sich kun je dat haar niet kwalijk nemen. Maar knullig is het natuurlijk wél. Gelukkig was ik die rare opmerking meteen vergeten toen Daan op mijn borst werd gelegd. Het gevoel wat dan door je heen gaat… Wauw! Echt een explosie van geluk. En ik was zó trots. Mijn lichaam heeft in de loop der jaren zo veel te verduren gehad. Toch is het in staat om nieuw leven op de wereld te zetten. Te gek!”

“Ook zonder stoma kun je complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling krijgen”

Tweede zwangerschap: meer ongemak
“Naast Daan hebben mijn man en ik nog een tweede zoon gekregen: Luca. Deze zwangerschap was in tegenstelling tot mijn eerste een stuk zwaarder. Zo had ik veel last van mijn bekken. En ’s nachts als ik uit bed stapte, kon ik opeens door mijn benen zakken. De baby drukte namelijk op een zenuw. Dus dat gaf wel wat meer ongemak. Met 37 weken bleek ik ook al ontsluiting te hebben. Ik werd toen gestript, waarop Luca zich in razendsnel tempo aandiende. Wat dat aangaat heb ik echt twee turbo-bevallingen gehad! Bij Luca heeft die snelle ‘aankomst’ alleen wel zijn sporen nagelaten. De eerste twee jaar van zijn leven was hij een huilbaby. Dat was behoorlijk pittig. Maar gelukkig is alles een fase – en ging ook dit weer voorbij. Luca is inmiddels drie jaar en het gaat supergoed met hem. Hij huilt nauwelijks meer en slaapt eindelijk door. Het is een druk, maar vooral een heerlijk lief ventje, net als zijn grote broer. Echt een rijkdom!”

Klachten na bevalling
“Ik geniet intens van mijn gezin. Ook al is het soms best even aanpoten. Zeker ook omdat ik meer gezondheidsproblemen kreeg na de bevalling van Luca. Mijn maag, dunne darm en slokdarm begonnen dienst te weigeren. Kennelijk is er door de bevallingen toch het een en ander in mijn buik verschoven. Daardoor moet ik nu ook sondevoeding gebruiken. Ook moest ik stoppen met mijn werk als fysiotherapeut. Een baan én het moederschap is voor mijn lichaam te uitputtend. Maar daar pas ik me gewoon op aan. Zo ga ik vaak samen met de kids naar bed. Zo houd ik het redelijk vol. En verder geniet ik vooral heel erg van mijn mannetjes. Zij zijn het allemaal zo waard!”

“Werken kan dan wel niet meer, maar ik geniet zó van mijn jongens”

Voor alles is een oplossing
“Mijn advies voor vrouwen met een stoma die een kinderwens hebben? Just do it! Zorg voor een goede gynaecoloog als je eenmaal zwanger bent. En maak je vooral niet al te druk. Ook zonder stoma kun je complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling krijgen. Dus ga het gewoon aan, en dan zie je wel of en waar het schip strandt. En ook al zóu er iets gebeuren … Tegenwoordig is voor bijna alles wel een oplossing. Ga er gewoon voor en geniet ervan!”

Taboe 2: een stoma, daar praten mannen niet over
Hoezo niet? Jac van Geneijgen (69) is er heel open over. “Ik ben heel blij met mijn stoma, want ik heb mijn vrijheid terug.” Lees zijn verhaal hier.

“Kinderwens & een stoma? Ga er gewoon voor!”

“Mijn advies? Zorg voor een goede gynaecoloog”

“Het is vaak niet je stoma waardoor je niet een ‘normale’ bevalling kunt hebben, maar het ziektebeeld”

“Ook zonder stoma kun je complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling krijgen”

“Werken kan dan wel niet meer, maar ik geniet zó van mijn jongens”

Gerelateerde verhalen