Verblijfskatheter: werking

Een verblijfskatheter leegt de blaas bij retentieklachten. Het is een dun slangetje dat via de plasbuis in de blaas wordt gebracht. Een verblijfskatheter voor de man wordt via de penis ingebracht. Bij een vrouw gebeurt dat via de plasbuis in de vulva.

In de normale situatie blijft de urine in de blaas, totdat je gaat plassen. De blaassluitspier sluit de urinebuis af, zodat er geen urine naar buiten kan.

De verblijfskatheter gaat langs de blaassluitspier de blaas in. Zo zorgt hij dat urine de blaas uit kan lopen. De katheterdrager hoeft daar niets voor te doen. Urine die in de blaas komt, stroomt direct via de katheter naar buiten.

Verblijfskatheter plaatsen

Een uroloog of verpleegkundige legt de verblijfskatheter aan. Zij spuiten eerst een licht verdovend glijmiddel in de plasbuis. Daarna wordt de katheter tot in de blaas geschoven. Het uiteinde van de slang heeft een klein ballonnetje. Dat wordt gevuld met water om de katheter te verankeren. Het andere uiteinde van de slang wordt verbonden met een opvangzak waar de urine in stroomt.

Urinezak verblijfskatheter

De urine uit de katheter wordt opgevangen in een urinezak. Deze koppel je aan het uiteinde van de katheter met een koppelstuk. Soms heeft het koppelstuk kraantjes om eenvoudig te wisselen van zak, of om meerdere zakken tegelijk aan te sluiten.

Opvangzakken voor urine zijn er in verschillende maten. Je hebt grote zakken voor als je de zak lange tijd niet kunt legen (bijvoorbeeld ‘s nachts). Er zijn ook extra kleine opvangzakjes die je meer bewegingsvrijheid geven, bijvoorbeeld tijdens het sporten.

Als de zak bijna vol is, leeg je hem in het toilet. Wacht niet te lang. Dat vergroot de kans op lekkages. Afhankelijk van het merk en het soort zak kan je de urinezak afspoelen en hergebruiken.