Vertel / Trompettist Raymond Vievermanns over een op hol geslagen bacterie Gepubliceerd op 24 augustus 2018 Raymond Vievermanns is trompettist bij philharmonie zuidnederland. Zijn zomervakantie liep in 2017 op zijn einde toen hij zich niet goed voelde. “Ik was de hele dag in de weer geweest om te koken voor vrienden. Toen we aan het borrelen waren, voelde ik me ineens niet goed. Dacht eerst dat ik te veel gegeten had of te druk was geweest. Maar toen ademen moeilijker werd en mijn hart tekeer ging, wist ik dat het niet goed was.”
Bacterie op hol
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, kreeg Raymond allerlei onderzoeken. Het ene na het andere werd uitgesloten en het hartfilmpje was in orde. Uit een MRI bleek dat hij een longvirus had. “En daar konden ze weinig aan doen. Met pijnstillers ging ik naar huis. Alleen na anderhalve dag hield ik het niet meer uit. Ik kon niet meer zitten of staan, alles was pijnlijk. Ik kreeg weer dezelfde onderzoeken. Uit de longpunctie bleek echter dat ik geen virus had, maar een bacterie tussen mijn longvliezen. En die bacterie is op hol geslagen met het gevolg dat ik allerlei troep in mijn lijf had. Uiteindelijk ben ik geopereerd en werd ik wakker met een drain en een heleboel apparaten om me heen. Na twee weken mocht ik het ziekenhuis verlaten en voelde ik me best goed.”
Koffiezetten een sport
“Toen ik thuis naar de slaapkamer wilde lopen, moest ik halverwege op de trap stoppen. Ik had helemaal geen conditie meer! In die tijd heb ik veel geslapen. Zelfs koffiezetten werd een sport. Na een gesprek bij de longarts werd duidelijk dat de longinhoud van mijn rechterlong beperkt was tot dertig procent. Dat verklaarde een heleboel. Toch ben ik altijd positief gebleven en had ik er vertrouwen in dat het goed zou komen. Trompet spelen mocht ik absoluut niet. Ze waren bang voor een klaplong of andere complicaties. Dat was natuurlijk wel moeilijk.”

“Gelukkig kent mijn verhaal een happy end en kan ik mijn carrière als trompettist weer hervatten”

Happy end
“Gelukkig ging ik steeds met kleine stapjes vooruit. In januari speelde ik zo’n tien minuten per dag wat toonladders. Na een vervolgonderzoek bleek dat dit een gunstig effect had, mijn longinhoud was nu zo’n 85 procent. Hierdoor kon ik twee maanden eerder mijn werk als trompettist bij philharmonie zuidnederland hervatten. Inmiddels voel ik me goed en werk ik weer volop.” Wat Raymond geleerd heeft van deze periode? “Nou, dat je iets kunt krijgen waar je niets aan kunt doen. Binnen tien minuten kun je ongelofelijk ziek worden. Gelukkig kent mijn verhaal een happy end en kan ik mijn carrière als trompettist weer hervatten. Ik heb nog wel iets meer longinhoud nodig. Of dat binnen een maand is of een jaar: het vertrouwen dat het goedkomt heb ik altijd gehad. Daar durf ik ook in de toekomst op te vertrouwen.”