Festival fanatic Esther heeft diabetes

Diabetes

“Een festival staat voor mij synoniem aan vrijheid”

Gepubliceerd op 03 augustus 2021 Dit verhaal is geschreven toen de agenda nog volstond met festivals. Vanwege de nieuwe maatregelen staan veel festivals in deze periode weer even on hold. In plaats van naar muziek te luisteren op die zonnige festivalweide, is het even weer terug naar het feestje in je eigen huiskamer. Daarom brengen het festival wat dichter naar je toe met mooie verhalen over fervente festivalgangers. Want hoe doe je dat nu als je in een rolstoel zit of je hebt diabetes?

Een gezellig festival met goede muziek; Esther Vree (49) is er gék op. Ze struint dan ook als het even kan, menig festival af. Daarbij laat ze haar diabetes niet in de weg zitten. Hoe? Door goed voorbereid op pad te gaan.

“Live muziek, daar word ik nou echt enorm blij van. En op een festival krijgt dat helemaal een bijzondere beleving, een extra laagje. Het gevoel wat je daar hebt, staat voor mij synoniem aan ultieme vrijheid. Gezelligheid, dansen, springen en lekker buiten zijn. Iedereen doet zijn eigen ding, maar tegelijkertijd ben je ook echt sámen. Er is veel saamhorigheid, heel leuk vind ik dat. Ik ga dan ook graag festivals af. Concert at Sea, Appelpop, Royal Park Paleistuin Soestdijk, Strandfestival Zand, Dias Latinos, Jazz Festival Breda en in Amersfoort…Ik ben er allemaal geweest. En dat ik daarbij diabetes heb, dat maakt eigenlijk niks uit.”

“Het is een kwestie van goed voorbereid op pad gaan. Zo neem ik altijd een banaan en een rol Dextro mee, en mijn insuline en naalden natuurlijk”

Niet in de weg laten zitten
“Sinds acht jaar heb ik diabetes type 1. En ook al was het behoorlijk schakelen toen ik deze diagnose kreeg, direct dacht ik ook: dit gaat me niet belemmeren in wat ik belangrijk en leuk vind in het leven. Zoals reizen en festivals bezoeken. Dat neemt niet weg dat, zeker in het begin, het even puzzelen was. Wat werkt en wat niet? Zo weet ik nog dat toen ik in 2018 naar Concert at Sea in Zeeland ging, het heel warm was. Best even spannend, want hitte heeft nu eenmaal veel invloed op je glucosewaardes. Maar aan de andere kant: warm was en bleef het toch, ook als je thuisblijft. En iets om rekening mee te houden. Dus ik ben toen gewoon gegaan en dat ging heel goed! Door geregeld te prikken, goed te eten en voldoende te drinken. En bovenal: volop te genieten!”

“Eigenlijk is dat het meest vervelende van naar een festival gaan met diabetes: je moet altijd met een goedgevulde tas op stap”

Met goedgevulde tas op stap
“Inmiddels weet ik dat bij festivals het vooral een kwestie is van goed voorbereid op pad gaan. Zo neem ik altijd een banaan en een rol Dextro mee, en mijn insuline en naalden natuurlijk. Als het heel warm is, neem ik koelzakjes mee om mijn insuline te kunnen koelen. Eigenlijk is dat het meest vervelende van diabetes hebben: je moet altijd met een goedgevulde tas op stap. En dat terwijl ik liever zo min mogelijk bij me heb. Dat dat nu niet meer kan, is best een gemis. Omdat ik altijd een vrij volle tas bij me heb, word ik meestal extra goed gecheckt bij de ingang. ‘Waarom heeft u dit allemaal bij u?’ wil een beveiliger dan nog weleens vragen. Maar als ik dan zeg dat het voor mijn diabetes is, levert dat meestal geen problemen op. En anders heb ik altijd nog mijn diabetespaspoort bij me.”

Dextro to the rescue
“Hypo’s of hypers heb ik nog nooit gehad op een festival – gelukkig ook maar! Het scheelt ook dat ik het aan voel komen, dus ik kan er goed op anticiperen. En stél dat ik er te laat achterkom, dan is het een kwestie van meten en de rol Dextro erbij pakken. Na tien minuten en drie Dextrootjes weet ik dat ik me dan weer beter voel en dat de situatie weer onder controle is. Dat geeft een fijn gevoel. Insuline spuiten doe ik op een festival gewoon op het terrein zelf, tussen de mensen. Soms voel ik dan de ogen in mijn rug prikken, of krijg ik vreemde blikken toegeworpen. Maar inmiddels ben ik op een punt gekomen dat ik denk: so be it. Moet ik dan weggaan als ik moet spuiten omdat anderen er moeite mee hebben?! Dat lijkt me van niet. In restaurants en cafés bijvoorbeeld doe ik het ook gewoon aan tafel. Ik ga me niet verstoppen en op het toilet spuiten, dat voelt gewoon niet fijn.”

“Diabetes gaat met jou mee op reis, op vakantie of naar een festival. En niet andersom”

Prik meer, maar geniet nooit met mate
“Mijn ultieme festivaltips? Goed blijven prikken. Tijdens zo’n dag beweeg je namelijk vaak meer dan normaal en verbruik je dus ook meer energie. Je bloedsuiker kan dan al snel gaan schommelen. Maar als je jezelf goed blijft prikken en vervolgens weet wat je met die waarde moet doen, hoeft dat geen issue te zijn. Verder is het slim om van op voorhand stevig te ontbijten, zodat je goed beslagen ten ijs komt. En bedenk van tevoren wat je op het festival nodig hebt qua eten en of dat ook verkrijgbaar is. Check daarvoor de site van het event, daar kun je vaak handige informatie vinden. Voor mij is het geen extra uitdaging om de juiste voeding te vinden op een festival, er is altijd wel iets wat ik kan eten. En anders: overleg met de organisatie of je alsnog je eigen eten mee naar binnen mag nemen. Er kan vaak heel veel, als je het maar vraagt! Voor de rest is het vooral een kwestie van lekker je eigen pad volgen en genieten! Want weet je, een aandoening of ziekte verandert niet wie je bent. Hoe ik het zie: diabetes gaat met jou mee op reis, op vakantie of naar een festival. En niet andersom.”

“Een festival staat voor mij synoniem aan vrijheid”

“Het is een kwestie van goed voorbereid op pad gaan. Zo neem ik altijd een banaan en een rol Dextro mee, en mijn insuline en naalden natuurlijk”

“Eigenlijk is dat het meest vervelende van naar een festival gaan met diabetes: je moet altijd met een goedgevulde tas op stap”

“Diabetes gaat met jou mee op reis, op vakantie of naar een festival. En niet andersom”

Gerelateerde verhalen