Vrouwen in kimono
Saskia woont in Echizen City, een stad met ongeveer 86.000 inwoners. Het ligt aan de westkust, ter hoogte van Tokio. “Echizen is een kleine stad. En zo anders dan de grote steden. Daar houden ze van technologische innovaties, maar in Echizen overheerst de traditie. Er zijn veel prachtige boeddhistische tempels en Shinto-heiligdommen. Tijdens feestdagen en bruiloften dragen vrouwen een kimono. Veel mensen bidden geregeld in een tempel voor hun overleden voorouders en geluk. Ik vind dat mooi om te zien.” Maar ze is niet blind voor de problemen waar Japan mee kampt, zoals de vergrijzing. “De geboortecijfers dalen. Op het platteland en hier in Echizen wonen veel ouderen en begin twintigers. De meeste dertigers vertrekken naar de grote steden. Degenen die zijn gebleven, zijn vaak al getrouwd. Want dat vindt de familie belangrijk. Als je het anders doet, word je daar op aangekeken. Vaak blijft de vrouw thuis, de man werkt en maakt veel uren. Dat moet wel, omdat het leven duur is. Ook kinderen zijn duur, dat is een van de redenen dat de geboortecijfers dalen.”

Onder de indruk van Nederlandse insulinepomp
Saskia heeft diabetes type 1, wat in Japan niet veel voorkomt. “Met MediReva had ik geregeld dat ik voor de werkervaringsplek een voorraad mee had voor een halfjaar. Het assortiment in Japan is namelijk veel minder groot dan in Nederland. Ik ben gaan uitzoeken hoe ik na dat halfjaar in Japan aan m’n spullen kan komen. Dat valt niet mee. In het ziekenhuis waren ze onder de indruk van mijn persoonlijke insulinepomp die communiceert met de glucosemeter. Die geavanceerde materialen zijn er in Japan niet. Het materiaal dat er is, is duur en kun je alleen huren van het ziekenhuis. Ik ben daarom overgestapt op insulinepennen. De bloedglucosemeter huur ik. De pennen zijn voorgevuld. Ik kan er een week mee doen. Anders dan in Nederland moet ik elke maand naar het ziekenhuis om nieuwe recepten aan te vragen. Dat is wel wat gedoe.”