“Ik hoop met dit boek kinderen gerust te stellen. Een sonde is niet eng!”

Lifestyle

“Ik steek mensen graag een hart onder de riem”

Gepubliceerd op 21 september 2018 Linda Hendriks (32) heeft twee stoma’s en twee buiksondes. Maar dat weerhoudt haar er niet van om haar leven te leven. Zo werkt ze als zelfstandig grafisch vormgever en geeft ze workshops in haken en breien. Binnenkort komt haar boek ‘Beer Bram krijgt sondevoeding’ uit.

“Ik heb het syndroom van Ehlers-Danlos. Dit is een aangeboren, erfelijke aandoening waarbij het bindweefsel niet goed is aangelegd. Mijn gewrichten en botten blijven daarom niet goed op hun plaats. Sinds mijn zestiende weet ik dat ik hypermobiel ben. Als kind had ik al veel blessures. Bij het sporten ging ik steeds door mijn enkels en knieën. Dat werd steeds erger. Uiteindelijk ben ik in een rolstoel terechtgekomen. De laatste jaren is mijn aandoening heel erg op mijn organen geslagen. Het gevolg? Veel operaties en de nodige ‘mankementen’. Zo heb ik onder meer maag-, darm- en blaasfalen. Speciale voeding krijg ik inmiddels via een port-a-cath. Ook heb ik twee stoma’s en twee buiksondes.”

Zelfstandig ondernemer: werken in vrijheid
“Ik mag dan wel afhankelijk zijn van stoma’s en sondes, maar dat betekent niet dat ik niks meer kan. Integendeel! Zo werk ik als zelfstandig grafisch vormgever. Ik heb er bewust voor gekozen om voor mezelf te beginnen, omdat ik graag wilde blijven meedraaien in de maatschappij. Maar dan wel op mijn eigen manier. Als zelfstandig ondernemer ben je nu eenmaal flexibeler dan wanneer je voor een baas werkt. Bovendien vind ik de bijbehorende vrijheid heerlijk!”

Hulp van familie, kennissen en hond Woody
“Waar ik erg blij mee ben, is mijn hulphond Woody. Hij is echt mijn maatje. Woody voelt precies aan wanneer ik niet lekker ben. Ook is Woody handig in huis. Zo helpt hij me met verpakkingen openmaken. Ook doet hij de deur open voor visite en brengt spullen naar me toe. Samen wandelen we erg graag en gaan vaak naar het park, bos of de vijver waar hij even lekker hond mag zijn en speelt met andere honden. Naast Woody heb ik een aantal momenten per dag thuiszorg en krijg ik hulp van familie en kennissen. Eigenlijk heb ik niets te klagen.”

“Waar ik erg blij mee ben, is mijn hulphond Woody. Hij is echt mijn maatje.”

Gehaakte knuffelbeer geeft troost in het ziekenhuis
“Ik heb al vaak in het ziekenhuis gelegen. Wanneer ik in het ziekenhuis lig, probeer ik mijn gedachten te verzetten met een haak- of breiwerkje. Ik ben heel creatief en geef zelfs workshops in haken en breien. In juli 2014 is Bram geboren. Geen baby, maar een gehaakte knuffelbeer. Sindsdien mag Beer Bram altijd met me mee wanneer ik naar het ziekenhuis moet. Op Facebook heeft Beer Bram zelfs een eigen pagina waarop hij verslag doet van alle medische avonturen die hij met me meemaakt.”

Kinderen geruststellen: een sonde is niet eng
“Toen ik tijdens mijn opleiding grafische vormgeving stageliep, moest ik als opdracht een eindproduct maken. Ik bedacht een kinderboek waarin Beer Bram de hoofdrol speelt. ‘Beer Bram krijgt sondevoeding’ vertelt hoe het beertje een sonde krijgt. En neemt de jonge lezers mee in alle stappen die hij onderneemt. Het boek bevat korte en duidelijke teksten. Het is vooral een doe-boek geworden, met allerlei leuke spelletjes. Ook kunnen erin kleuren. Ik hoop met dit boek kinderen gerust te kunnen stellen: een sonde is niet eng. Aanvankelijk probeerde ik dit boek te realiseren door geld in te zamelen. Ontzettend blij was ik dan ook toen ik hoorde dat MediReva mijn boek nu wil uitgeven! Ik hoop hier heel veel kinderen blij mee te maken. In de toekomst wil ik meer boekjes maken.”

Toekomstdroom: centrum oprichten voor creatieve ondernemers
“Ik blijf mezelf altijd doelen stellen. Zo hoop ik nog verder te groeien in mijn vakgebied. En stabieler te worden, niet alleen fysiek, maar ook mentaal. De afgelopen jaren heb ik mezelf beter leren kennen. Door alle tegenslagen ben ik sterker geworden. Onder meer door te leren van mijn fouten, zoals de neiging die ik vaak had om mezelf te overbelasten. Nu hoop ik mijn groei door te zetten. Ik droom ervan om ooit een creatief centrum op te richten waar creatieve ondernemers onder één dak zitten. Zodat we samen workshops kunnen geven en allerlei producten kunnen maken.”

Kijken naar wat wél goed gaat
“Nu het bijna herfst is, vind ik dat heerlijk. Want dan beginnen mijn creatieve workshops weer. In de zomer is daar toch minder animo voor. Ook heb ik nog een uitje gepland staan naar Texel. Reizen, afspreken met vrienden, mijn hond Woody, een stukje fietsen met mijn handbike. Allemaal dingen waar ik blij van word! In mijn beleving kan ik net zo veel als mensen die lopen. Natuurlijk, ik heb mijn beperkingen. Maar zo heeft iedereen wel wat. Ik blijf er in elk geval niet in hangen. Lekker leven en kijken naar de dingen die wél goed gaan. Dat is mijn motto!”

Nieuwsgierig geworden naar Beer Bram? Neem eens een kijkje op zijn website of op zijn Facebook-pagina.

“Ik steek mensen graag een hart onder de riem”

“Waar ik erg blij mee ben, is mijn hulphond Woody. Hij is echt mijn maatje.”

Gerelateerde verhalen