Vechten als een leeuwin

Lifestyle

Vechten als een leeuwin

Gepubliceerd op 08 oktober 2021 Bijna twintig jaar kampte Anneke Trippenzee met tumoren in haar linkerbovenarm. En hoe pittig dat ook was, ze liet haar hoofd niet hangen. Iets waar haar vriendin Thea van Veenendaal veel respect voor heeft. Daarom verrast ze Anneke met de giftbox.

Thea (68): “Anneke en ik kennen elkaar al meer dan dertig jaar. Wandelen, fietsen, kamperen en kaarten doen we graag samen, vaak met onze mannen erbij. Anneke is een mooi mens, een hele energieke vrouw. In 2002 werd er bij haar kanker in de weke delen (biceps en triceps) geconstateerd. Jarenlang knokte ze als een leeuwin en onderging ze de nodige operaties. In maart 2021 is na een lange strijd alsnog haar arm geamputeerd. Heel heftig, maar Anneke gaat er zó goed mee om. Ze laat haar koppie nooit hangen en kijkt altijd naar wat wél mogelijk is. Zo heeft ze na haar amputatie gelijk werk gemaakt van een aangepaste auto, zodat ze nog steeds zélf kan autorijden. Annekes doorzettingsvermogen, levensvreugde en de wil om zo goed mogelijk alles zelf te doen, vind ik echt bewonderenswaardig! En nu nog eens extra. Want die fantoompijn waar zij nu mee te maken heeft, is op z’n zachtst gezegd geen pretje.”

“Als je goede vrienden hebt, doe je ziek-zijn niet alleen”

Zelfstandigheid koste wat kost behouden
Anneke (68): “In al die jaren dat we elkaar kennen, heb ik veel steun aan Thea gehad. En niet alleen omdat ik altijd mijn ei bij haar kwijt kan. Ze ging ook geregeld mee naar het ziekenhuis, als mijn man door zijn rugproblemen niet mee kon. Thea is echt een vriendin op wie ik kan bouwen. Dat maakt dat je het gevoel hebt dat je het niet alleen doet, dat ziek-zijn. Door tumoren in mijn triceps en biceps ben ik de afgelopen jaren talloze keren geopereerd en onderging ik 55 bestralingen. Artsen zeiden telkens dat mijn arm eraf moest, maar daar ging ik niet zomaar mee akkoord. Want zonder ledemaat ben je toch gelijk invalide. Helaas moest ik dit jaar toch nog afscheid nemen van mijn arm. Natuurlijk was dat niet de uitkomst waar ik op hoopte, maar het is niet anders. Ik put veel kracht uit mijn eigen positiviteit. Wat ook helpt, is continu bekijken hoe ik mijn zelfstandigheid kan behouden. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot, maar ik laat het er nooit zomaar bij zitten. En als het goed is, krijg ik binnenkort een armprothese. Daar kijk ik erg naar uit!”

DOE MEE
Wil jij ook iemand verrassen met de giftbox? Geef hem of haar op en vertel ons waarom diegene dit verdient.

Vechten als een leeuwin

“Als je goede vrienden hebt, doe je ziek-zijn niet alleen”

Gerelateerde verhalen