Wat zijn de oorzaken van urine-incontinentie?
- Verzwakte bekkenbodemspieren
- Neurologische aandoeningen
- Operatieve ingrepen in de onderbuik
- Overige oorzaken
1: Verzwakte bekkenbodemspieren
Een verslapping van de bekkenbodemspieren kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld door een bevalling, een te hoog lichaamsgewicht, hormonale veranderingen door de menopauze of gynaecologische operaties. Doordat de bekkenbodemspieren niet goed worden aangespannen, sluit de blaas niet goed af. Hierdoor kun je bij drukverhoging in de buik (hoesten, niezen, persen, bukken of sporten bijvoorbeeld) urine verliezen.
2: Neurologische aandoeningen
Zenuwen sturen de spieren van je bekkenbodem, blaas en sluitspieren aan. Door de samenwerking van deze spieren houd je normaal gesproken urine op. Aantasting van de zenuwen verstoort de werking van deze spieren en kan de oorzaak zijn van urine-verlies. Dit komt bijvoorbeeld door vaatafwijkingen, een rughernia, aangeboren afwijkingen of een dwarslaesie. Vaak komt de plas al zonder dat de blaas vol is en zonder dat je vantevoren aandrang voelt.
Bij sommige aandoeningen zoals MS, Parkinson, of na een herseninfarct- of bloeding wordt de prikkel vanuit de hersenen niet (goed) doorgegeven. Hierdoor krijgt men dus
geen aandrang om te plassen.
3: Operatieve ingrepen aan de buik
Een operatie is een van de mogelijke oorzaken van urineverlies. Bij een urologische operatie, gynaecologische operatie of een andere operatie in de onderbuik kan het gebeuren dat er zenuwen beschadigd raken. Dit leidt soms tot incontinentie. Ook bij het gedeeltelijk of volledig verwijderen van de baarmoeder kan het gebeuren dat er incontinentie ontstaat.
4: Medicijngebruik
Bepaalde medicijnen kunnen de oorzaak zijn van incontinentie. Door medicijngebruik neemt het urineverlies soms toe. Plastabletten zorgen dat je in korte tijd veel extra urine produceert. Bij kalmerende middelen herken je de aandrang soms niet op tijd. Ook kan urineverlies een bijwerking zijn van het gebruik van bepaalde antidepressiva.
5: Vergrote prostaat
Incontinentie kan bij mannen ontstaan door een vergrote prostaat. De prostaat drukt de plasbuis gedeeltelijk dicht, waardoor niet goed kan worden uitgeplast. Zo blijft er steeds meer urine in de blaas achter met een volle en overrekte blaas tot gevolg. Die kan daarna overlopen.
6: Een te kleine blaascapaciteit
Dit komt bijvoorbeeld door bestralingen in de onderbuik en urineweginfecties en kan zorgen dat je een veelvuldige aandrang hebt om te plassen. Met als gevolg een overactieve blaas. Als de blaas overactief is, trekt deze ongewild samen bij kleine prikkels. De ongewenste samentrekkingen veroorzaken zo’n hoge druk in de blaas, dat het afsluitmechanisme de urine niet meer kan tegenhouden. Het gevolg: je verliest urine.
Een blaasontsteking is de bekendste oorzaak van een overactieve blaas. Andere oorzaken zijn: blaaspijnsyndroom (interstitiële cystitis), bestraling van het bekken, blaastumoren, blaasstenen en neurologische afwijkingen.
