“Als ik 48 kilo weeg, mag ik misschien weer gewoon eten…”
Tabitha Dietvorst (46): “Op een gegeven moment woog ik nog maar 41 kilo. Ernstig verzwakt was ik, douchen of naar de auto lopen ging niet meer. Ik lag alleen nog op bed. ‘Ik ga ingrijpen,’ zei de arts. Twee dagen later lag ik in het ziekenhuis en kreeg ik een sonde. Eerst een darmsonde, dat ging niet goed, toen een maagsonde. Sinds anderhalve week ben ik thuis en ik weeg nu 45 kilo.”
Rugzakje
“Als er niet was ingegrepen, was het fout afgelopen. Dat is een angstig gevoel. Al sinds mijn geboorte heb ik problemen met het verteren van voedsel en eet ik kleine porties verspreid over de dag. Mijn maag werkt te traag. Maar de laatste tijd werden de pijnaanvallen heviger, waardoor ik steeds minder at. Door een pompje – in een rugzakje – wordt nu via een slangetje in mijn neus (sonde) vloeibare voedingsstoffen mijn maag ingedruppeld. Ik ben behoorlijk onderuit gegaan, dus de weg terug is ook lang, maar ik kan weer een boodschapje doen en een klein huishoudelijk klusje. Ik moet aansterken tot ik 48 kilo weeg, dan mag ik van de diëtist misschien weer gewoon eten, naast mijn sondevoeding.”
Bibliotheek
“Nu eet ik alleen af en toe een crackertje of beetje soep om mijn maag een prikkel te geven. Gisteren heb ik een wandeling gemaakt door het dorp. Ook om de stap te nemen met een slangetje door mijn neus gezien te worden. Dat is wennen, maar mijn volgende doel is de bibliotheek. Ik wil mij niet verschuilen. Bovendien voelt dit als een nieuw begin. Deze sonde is mijn reddingslijn, dat besef ik heel goed.”