Vaak merk je door bloed in de ontlasting dat er ‘stront aan de knikker’ is. Zo ontdekte Nederlands bekendste komiek André van Duin door na het toiletbezoek achterom te kijken dat hij een vroeg stadium van darmkanker had. Bij Marjan ging het net wat anders. Op vakantie in Turkije boekte ze op de laatste dag in een opwelling een voetreflexmassage. Dat redde haar leven, want door de massage kwam ze erachter dat ze endeldarmkanker had. Lees hier haar bijzondere verhaal.

Kunstobject van stoma-materialen

Toen zelfstandig kunstenaar en grafisch ontwerper Oscar van der Linden (63) de diagnose darmkanker kreeg, stond zijn wereld even stil. Zijn uitlaatklep was – hoe kan het ook anders – kunst. Zo maakte hij creatieve objecten, met zijn ziekte(proces) als inspiratie. Inmiddels heeft hij geen stoma meer, maar zijn kunstwerken herinneren hem aan die intense en zeker ook bijzondere periode.

Vrijheid terug door stoma

Ook Jac van Geneijgen (69) heeft een stoma, een permante wel te verstaan. Dit als resultaat van zijn darmkanker die hij tot twee keer toe kreeg waardoor een groot stuk dikke darm moest worden verwijderd. Zijn stoma is naar eigen zeggen haast een zegen. “Al tijden moest ik om de haverklap naar de wc. Dag en nacht. Soms zat ik in de auto, moest ik die snel aan de kant van de weg zetten. Dan deed ik tussen de brandnetels mijn behoefte. Dat was ontzettend vervelend. Door mijn stoma kreeg ik er weer controle over. En heb ik mijn vrijheid terug”,aldus Jac.

Jong, moeder en ziek

Dat je echt geen senior hoeft te zijn om darmkanker te krijgen, daar weet ook Linda Smolenaers (32) alles van. Zij was net moeder van Indy (3) toen ze ziek werd. Twee jaar later lag ze nog eens wekenlang in het ziekenhuis. Beide keren namen haar moeder Tiny en schoonmoeder Lenie de zorg voor Indy op zich. Zodat hun dochter zich kon richten op haar herstel. Inmiddels heeft Linda een ileostoma, maar Linda is ‘still standing’!

Je ziekte als cadeau zien

Ook Margje Timmerman was nog jong toen het noodlot haar trof. Als 34-jarige stond ze midden in het leven en was ze naar eigen zeggen ‘een atleet eerste klas’. Ze vertelt: “Ik sportte zo’n tien keer per week, deed mee aan marathons, triatlons en werkte, reisde en ging uit. Toch liep ik al een tijd bij een orthomoleculair specialist, omdat ik vaak last had van diarree en buikpijn.” Uiteindelijk volgde als donderslag bij heldere hemel de diagnose: darmkanker. Het duurde drie jaar om te genezen en ondertussen verloor ze alles, maar toch ziet ze haar ziekte als een cadeau. Lees hier waarom ze dat zo ziet.

Steun van je omgeving

Support krijgen van je omgeving is essentieel bij een ingrijpende ziekte. Bij Marjo (59) werd begin 2013 darmkanker vastgesteld. Haar grote steun en toeverlaat was én is beste vriendin José. Al zes jaar lang is zij bij elk ziekenhuisbezoek present. En dat niet alleen. Elke maandag spreken zij met elkaar af, zelfs als Marjo geen ziekenhuisafspraken heeft. “Als je hartsvriendin darmkanker krijgt, is het belangrijkste dat je er voor haar bent”, aldus José.

Ben je tussen de 55 en 75 jaar? Neem dan deel aan het bevolkingsonderzoek dat darmkanker of voorlopers daarvan tijdig kan opsporen. Wees daarnaast altijd zelf alert op de signalen die iets te maken kunnen hebben met darmkanker, bijvoorbeeld bloed bij de ontlasting.