Met de stichting Werken Tijdens Kanker coachen oprichter Eugene Glimmerveen (52) en ervaringsdeskundige Joasia Kowalik (47) mensen met kanker of een chronische ziekte in en rondom het werk.

Waarom ‘Werken tijdens kanker’?

Eugene: “Na dikkedarmkanker wilde ik in 2009 weer aan de bak. Ik begon vol frisse moed, maar stuitte al snel op een muur van onbegrip, slechte begeleiding en weinig kansen. Bedrijven en instanties gaan vaak van de verkeerde aannames uit. Dat kanker per definitie een doodsvonnis is bijvoorbeeld. Of dat je door je aandoening niet veel meer kunt. Ik merkte daarnaast dat er weinig ‘inclusieve’ begeleiding is.  Waarin bijvoorbeeld ook de thuissituatie een plek krijgt. Daar willen we met ‘Werken tijdens kanker’ wat aan doen. Hoe? Door mensen te coachen in het totale proces rond werk en re-integratie.”
Joasia: “Als zieke werknemer krijg je vaak te maken met klap op klap. Je hebt net een zware tijd achter de rug, thuis staat de boel onder hoogspanning. En dan word je ook nog eens tegengewerkt qua werk. Zelf ben ik met baarmoederhalskanker ontslagen vanuit de ziektewet. Ik belandde in een kaartenbak waar niemand wat mee wilde. Terwijl ik gigantisch gemotiveerd was om de handen uit de mouwen te steken! Als coach begeleid ik nu mensen in hun ziekte- en werkproces. Het is mooi hen te kunnen geven wat ik zelf heb gemist.”

Waar lopen veel zieke werknemers tegenaan?

“Werkgevers gaan er vaak ten onrechte van uit dat zieke medewerkers vooral met rust moeten worden gelaten. Goed bedoeld, maar het betekent wél dat het onderwerp van werk en re-integratie vaak te laat op tafel komt. Of soms zelfs helemaal niet. Terwijl veel chronisch zieken maar wát graag willen werken. En zelf heel goed weten wat ze wél kunnen. En wat minder goed gaat. Kaart dit gerust aan bij je werkgever.”

Waarom is werken zo belangrijk?

Eugene: “De geestelijke impact van werken is enorm. Werken motiveert je, daagt je uit, maakt dat je je ontwikkelt. Het zorgt er ook voor dat je connectie houdt met de wereld om je heen. Als je thuis komt te zitten na je ziekte, raak je al snel in een maatschappelijk isolement. Daarnaast liggen financiële problemen op de loer.”
Joasia: “Het ergste wat een werkgever kan zeggen als je ziek bent geweest? ‘Blijf jij voorlopig maar lekker thuis.’ Daardoor wordt de drempel om weer aan de slag te gaan alleen maar hoger. Bovendien wil je vaak juist niks liever dan de draad weer oppakken.”

Wat raden jullie mensen aan?

Joasia: “Koppel je ziekte of aandoening los van jezelf als persoon. Je bent je ziekte of aandoening niet, je hébt het. Ga iets doen, hoe klein dan ook. Denk bijvoorbeeld eens aan vrijwilligerswerk.”
Eugene: “Ik zou graag zien dat de overheid meer stappen onderneemt en een beter vangnet creëert. Maar wat je zelf kunt doen, is de regie in handen nemen. Ga met een specialist of coach om tafel. Of zoek het contact met je (oude) collega’s en leidinggevende. Het is belangrijk te blijven praten en de verbinding te zoeken.”

Nieuwsgierig geworden naar het persoonlijke verhaal van Joasia? Je leest het hier.

Op zoek naar meer praktische adviezen op het gebied van werk? Klik hier voor deel 1 van het dossier chronisch ziek zijn en werken.