‘Darmspoelen is best eenzaam,’ vertelt Jannij (63 jaar). ‘Urineverlies, dat kennen de meeste mensen wel, maar als je vertelt dat je last hebt van ontlastingsverlies, dan kijken ze je aan alsof je van een andere planeet komt. ‘Waarom laat je geen stoma aanleggen?’ vragen mensen me weleens. Ik heb een gevoelige huid, dus ik wil liever geen stomamateriaal op mijn huid plakken. En waarom zou ik? Het darmspoelen gaat eindelijk goed, dus ik hoop er zo lang mogelijk mee door te kunnen gaan.’

Medische mallemolen

‘Het begon allemaal na drie bevallingen vlak achter elkaar, waarvan één aangezichtsbevalling. Ik kon mijn ontlasting niet goed meer ophouden. Als ik de deur uitging, had ik altijd verschoningsspullen bij me. Na drie jaar sukkelen, kwam ik in het medische circuit terecht. Ik heb diverse artsen gezien: een maag-darm-lever-arts, een gynaecoloog, een bekkenbodemspecialist. Allerlei hulpmiddelen heb ik uitgeprobeerd: tampons, bekkenbodemoefeningen. Op een bepaald moment werd duidelijk dat mijn kringspier niet goed werkte. Ik kreeg een electrostimulator, een kastje waarmee ik mijn kringspier met behulp van elektrische stroompjes kon aanspannen. Het werkte goed, maar het apparaatje ging kantelen in mijn bil, waardoor ik last kreeg met lopen. Er was maar één oplossing: de stimulator moest worden verwijderd.’

Eerste spoelsysteem

‘Toen ben ik begonnen met darmspoelen. Na een uitleg van een verpleegkundige in het ziekenhuis ging ik thuis experimenteren. De darmspoelsystemen waren toen nog niet zo geavanceerd als nu. Ik moest een kwartier lang in een ballon knijpen om het water naar binnen te pompen. Een prima systeem, maar niet als je pijn aan je handen hebt. Ik heb reumatoïde artritis en ik kreeg het niet voor elkaar. Bovendien bleef de katheter met het ballonnetje niet goed zitten in mijn bil, omdat mijn kringspier niet werkt. Ik zat dus altijd met één hand te pompen en met de andere hand hield ik de katheter vast.’

Elektrisch spoelen

‘In 2020 kreeg ik een elektrisch darmspoelapparaat, waarbij je alleen maar aan een knop hoeft te draaien om te pompen. Sandra, een verpleegkundige van MediReva, legde me thuis alles uit. Ze was heel vriendelijk, maar ik heb er niks van meegekregen. Ik had een hersentumor en drie weken later lag ik in het ziekenhuis. Het was een hele zware tijd, vooral voor mijn gezin. Die hele periode heb ik niet gespoeld. Toen ik genezen was, is Sandra opnieuw bij me langsgekomen en heeft alles nog een keer rustig uitgelegd. Daarna had ik het spoelen snel onder de knie.

Ik spoel nu elke ochtend. Soms gaat een spoelbeurt niet naar wens, en dan weet ik dat ik daar rekening mee moet houden. Maar meestal gaat het goed en dat is superfijn. Ik hoef er dan de hele dag niet meer over na te denken, wat een bevrijding. Ik kan eindelijk weer sporten zonder bibberen of beven. Ook draag ik voor het eerst sinds lange tijd weer witte broeken als de zon schijnt. Het darmspoelen heeft de kwaliteit van mijn leven enorm verbeterd.’

Taboe

Het is jammer dat er zo’n taboe rust op darmspoelen. Je leest en hoort er bijna nooit iets over. Gelukkig was het nooit een taboe in ons gezin. Mijn man en kinderen weten dat ik ’s ochtends eerst een uur bezig ben in de badkamer met spoelen, wassen en omkleden. Het wordt geaccepteerd en dat is fijn. Twee jaar geleden had mijn kleinkind vragen over het spoelapparaat dat hij altijd ziet hangen in de badkamer. We hebben hem toen een filmpje laten zien over darmspoelen. Het is een onderdeel van mijn leven, dus ik vind het fijn dat ik er met dierbaren gewoon op een normale manier over kan praten.’