Powervrouw Christel
Door een bindweefselziekte en een hersenaandoening leeft Christel Verbogt (21) op sondevoeding en zit ze in een rolstoel. Maar daardoor laat ze zich niet uit het veld slaan. Zo zet ze zich in als model en ambassadeur bij stichting SUE’s Warriors.
“Ik kan heel goed van kleine dingen genieten. Morgen gaat mijn vriend Tom met zijn familie feestelijk uiteten. Natuurlijk ga ik ook mee. Ook al kan ik door mijn maagverlamming niets eten. Maar ik geniet van de sfeer, gesprekken en gezelligheid. Ik focus me vrijwel altijd op het positieve. En niet naar wat er níet is, of naar wat ik níet kan. Dit betekent overigens niet dat ik nooit verdrietig ben. Maar ik zie altijd de zon weer in het water schijnen. Gelukkig maar! Want door deze krachtige eigenschap is mijn leven veel leuker.”
Veel onbegrip: maagproblemen werden voor anorexia aangezien
“Ik heb diverse aandoeningen, waaronder het hypermobile ehlers danlos/hypermobiliteits- syndroom. Dat is een bindweefselziekte waardoor mijn gewrichten gemakkelijk uit de kom gaan. Dat hebben de artsen niet altijd goed geweten. Lange tijd werd ik niet serieus genomen. Toen de maagproblemen op mijn veertiende begonnen, dachten de artsen dat ik anorexia had. En terwijl ik simpelweg niet meer kón eten. Dan kreeg ik een opgeblazen buik, heftige buikpijn en moest veel overgeven.”
Afhankelijk van sondevoeding én in een rolstoel
“Uiteindelijk heb ik een sonde gekregen, waardoor voeding direct naar mijn dunne darm gaat. Daarnaast viel mijn rechterbeen opeens uit, waardoor ik in een rolstoel terecht kwam. Naar de oorzaak was het gissen. Na anderhalf jaar kwam de diagnose; gegeneraliseerde dystonie. Hierdoor gaat er iets mis in de aansturing vanuit mijn hersenen. Direct was duidelijk dat ik waarschijnlijk nooit meer zou kunnen lopen. Maar eigenlijk was deze diagnose op dat moment vooral een opluchting.”
Ondanks beperking toch een leuk en gewoon leven
“Ook mét rolstoel en sondevoeding kan ik een leuk en vooral heel gewoon leven hebben. Ik volg een opleiding tot juridisch medewerker en ben momenteel bezig met mijn afstudeerstage. Helaas was het niet eenvoudig die plek te vinden: er zijn veel vooroordelen over mensen met een beperking. Hoewel ik een zorgvuldige sollicitatiebrief had geschreven, antwoordden sommige bedrijven dat ze me niet wilden. Ze dachten dat ik extra begeleiding nodig zou hebben, die ze me niet konden bieden. Weer vooroordelen, terwijl ze helemaal niet wisten wat ik wel of ik niet kan! Uiteindelijk heb ik gelukkig een plek gevonden waar ze mij wél een kans wilden geven.”
Missie om het taboe op mensen met een beperking te doorbreken
“Vorig jaar heb ik meegedaan met het programma Mis(s)verkiezing van SBS6. Een fantastisch avontuur! Fotoshoots, de liveshow, een hoop interviews en ik heb zelfs bij Jeroen Pauw aan tafel gezeten. Supergaaf! Sindsdien is mijn leven erg veranderd. Zo heb ik model gestaan voor een campagne van de Nederlandse stichting voor het gehandicapte kind en ben ik ambassadrice geworden van SUE’s warriors. Dit is een stichting die zich inzet voor een eerlijker en krachtiger beeld van mensen met lichamelijke beperking in mode en media. Dit is mij op het lijf geschreven. Het is mijn missie om het taboe op mensen met een beperking te doorbreken. En ervoor te zorgen dat wij meer kansen krijgen.”
“Ook mét rolstoel en sondevoeding kan ik een leuk en vooral gewoon leven hebben”
Veel vooroordelen en onbegrip van onbekenden
“Maar vooroordelen zijn er helaas nog overal. Wanneer ik onbekenden vertel dat de Mis(s) verkiezing me een hoop klussen heeft opgeleverd, zeggen ze vaak: ‘O ja, dan heb je wat om handen.’ Hè?! Ik heb sowieso een superdruk leven! Ook wordt er weleens verbaasd gereageerd omdat ik al anderhalf jaar een vriend heb. Ook Tom loopt tegen vooroordelen op. Gelukkig trekt hij zich er niets van aan. Tom is simpelweg stapelgek op mij!”
Blijven inzetten voor mensen met een beperking
“Ik wil graag uitdragen dat ik heel gewoon ben. Ja, iemand moet soms de deur voor mij openhouden. Maar verder ben ik helemaal niet zo anders. En zéker niet minder. Ik zit net als elke andere eenentwintigjarige vol plannen. Ik wil samenwonen, een kat, naar een hbo-opleiding communicatie. Maar bovenal wil ik mij blijven inzetten als model voor andere mensen met een beperking. En heel erg van het leven genieten!”