“Ik vier iedere dag dat ik leef. Op mijn zestiende leek het er even op dat ik niet meer lang te leven had. Dat bleek een foutje te zijn; het ziekenhuis had mijn dossier verwisseld. Dat voorval heeft er nóg meer voor gezorgd dat ik alles uit het leven wil halen. Ik ben geboren met spastische tetraplegie en daardoor afhankelijk van een rolstoel. Dat ik niet goed kan lopen, heb ik nooit gezien als iets ‘minders’. Sterker nog, het heeft me alleen maar sterker gemaakt. Je leest zo vaak dat iemand ‘ondanks’ zijn beperking nog veel kan, maar ik zie het juist als ‘daardoor’. Ik ben een vrij vermoeiend type. Wil van alles, doe van alles. Heb meerdere studies gedaan, in verschillende besturen gezeten en uiteenlopende goede banen gehad. Mijn zus zei vroeger vaak tegen me: ‘Nadia, wat zit je toch moeilijk te doen, je kan toch gewoon een Wajong-uitkering aanvragen’. Maar dat is echt niet aan me besteed. Ik wil zinvol bezig zijn!”

Inclusiviteit op de werkvloer?

“Jarenlang heb ik op het Openbaar Ministerie als adviseur gewerkt. Daar was ik de enige in een rolstoel. Vaak dacht ik: waar zijn al die andere werknemers met een aandoening toch? Waar blijft die inclusiviteit op de werkvloer? Dat moest anders kunnen. Ook al weet ik als geen ander hoe lastig het is om ergens binnen te komen. Ik weet nog dat ik ergens op gesprek ging. Toen ik binnen kwam, keek iemand van de sollicitatiecommissie vol verbazing naar mij en mijn rolstoel. Waarop hij uitriep: ‘Oh maar… jouw cv is zo goed!’. Waarop ik rap antwoordde ‘klopt, ik heb mijn cv ook niet met mijn benen getypt’. Zo’n gesprek is dan direct dood, het is echt klaar voor me. Terwijl die man er ergens ook niks aan kan doen. Het systeem zit jammer genoeg nog altijd zo in elkaar dat mensen met een aandoening vaak niet als vakbekwaam worden gezien. Wat natuurlijk belachelijk is, maar zo is de realiteit helaas wél.”

Handicap is geen beperking maar gave

“In 2018 kwam de switch. Op het werk spotte ik een sollicitant in de wachtruimte, die zat te huilen. Wat bleek? Hij werd telkens afgewezen vanwege zijn aandoening, hij had 40 procent zicht. Terwijl hij enorm vakbekwaam was en zó graag ergens aan de bak wilde. Dat raakte me diep. Ik besloot deze man te helpen en mijn netwerk in te zetten. Drie maanden later kreeg ik letterlijk een kilo chocolade van hem opgestuurd. Hij had een vast contract gekregen bij het bedrijf waar ik hem naar binnen had gehaald. Toen dacht ik: hier moet hier iets mee. Misschien moet ik ‘Nadia’s’ gaan scouten en recruiten, mensen die net zoals ik een aandoening hebben. Want ik geloof er heilig in dat als je mensen in hun kracht zet een handicap geen beperking meer is, maar juist een gave.”

Talent binnenboord houden

“Zodoende ben ik in februari 2019 met een eigen bedrijf begonnen: Ictoria. Bij ons worden mensen met een fysieke en/of mentale uitdaging in hun kracht gezet. Ik scout en recruit talent dat zich niet laat beperken door hun handicap. Men krijgt de kans op een volwaardige baan, het zij bij Ictoria zelf of bij een aangesloten organisatie. In ons bedrijf leiden we mensen op en vullen waar nodig ervaring aan. Zo kan men hier (bij)leren en ervaring opdoen op het gebied van websites en webshops, marketing en communicatie en grafische vormgeving. Of ik link mensen bij een aangesloten bedrijf. Zo hoop ik mijn steentje bij te dragen aan inclusiever werkgeverschap.”

Geen slachtofferrol

“Ictoria draait bijna vijf jaar en ik kan niks anders zeggen dan dat het heel goed gaat! Ik hoef niet rijk te worden met mijn bedrijf, maar ik wil wél mijn impact vergroten. Zodat ik wachtlijsten kan afstrepen. Ik vind het bizar dat in een welvarend land als Nederland inclusief werken nog altijd niet de norm is. Als ieder groot bedrijf in ons land één werknemer met een handicap in dienst zou hebben, dan had ik geen wachtlijsten meer. En inclusiever werkgeverschap hoeft echt geen hogere wiskunde te zijn. Met meedenken en flexibel zijn kom je al een heel eind. Tegen werknemers zelf zeg ik altijd: wees niet het slachtoffer van het verleden, maar de held van de toekomst. Oké, je bent chronisch ziek. Of ja, je hebt een ongeluk gehad waardoor je niet meer kunt lopen. Maar wat heb je zélf gedaan om je (werk)situatie beter te maken? Leg het niet buiten jezelf. Vecht voor wat je wil en wat je kan. Want je bent het waard!”

Benieuwd wat Nadia en haar team voor jou kan betekenen? Neem contact met hen op.