“Mijn stoma is een onderdeel van mijn verhaal – en daar ben ik trots op”
Imperfecties? Die maken je juist mooi, vindt Michelangela Statie (44). Vol trots doet ze zelfs mee aan fotoshoots, met colostoma en al. Iets waar zij intens van geniet, zeker omdat de weg daar naartoe intens was.
In een wereld waarin perfectie vaak als het ideaal wordt gezien, kiest Michelangela voor een andere benadering. Zij omarmt haar onvolmaaktheden en draagt deze vol trots. Iets wat niet zonder slag of stoot ging. “Maar ik hou er absoluut niet van om in de slachtofferrol te kruipen,” vertelt ze. “Ja, ik heb een stoma. Maar mijn imperfecties maken me juist mooi! Ze zijn een onderdeel van mijn verhaal – en daar ben ik trots op.”
Ingrijpende operatie
Dat verhaal begon in 2017, toen Michelangela de diagnose endometriose kreeg. Jarenlang zorgde dit voor helse buikpijn, wat soms wekenlang achter elkaar aanhield. Ook zorgde de endometriose voor een vernauwde urineleider en een nierbeschadiging. Na jarenlang lijden werd er uiteindelijk ingegrepen: in 2018 werden haar beide eileiders verwijderd. “De artsen hadden me gewaarschuwd dat er een kleine kans was op een tijdelijke stoma. Ik dacht: dat overkomt mij niet.” Die gedachte bleek tevergeefs. “Toen ik uit de narcose kwam, voelde ik meteen dat er iets anders was. Een verpleegkundige fluisterde in mijn oor: ‘je hebt een stoma.’ Dat was een enorme schok.”
Driedubbele klap
In eerste instantie zou Michelangela’s colostoma tijdelijk zijn. “Mijn instelling was: drie maanden met een zakje op mijn buik, dat overleef ik wel. Tot de artsen me vertelden dat het toch beter zou zijn om de stoma permanent te laten zitten. Wederom een klap. Ook al wist ik dat het beter was gezien de status van mijn lichaam en ik eigenlijk geen keuze had, maar toch.” Een heftige periode, en niet alleen vanwege haar permanente stoma. Er kwam ook nog eens een einde aan een jarenlang en intensief ivf-traject waar Michelangela en haar man inzaten. En zo zag het stel hun droom op een gezin in rook opgaan. “Geen eileiders, geen baby, wel een stoma – het voelde als een driedubbele klap.”
“Mindere dagen maken de goede momenten juist weer de moeite waard”
Wees lief voor jezelf
Daarmee brak een tijd aan waarin Michelangela haar ‘nieuwe ik’ moest gaan accepteren. Maar hoe doe je dat, opnieuw vorm en betekenis geven aan je leven, zonder de hoop op kinderen en mét een blijvende fysieke verandering? “Dat was zonder meer een heel intens proces. Mijn man accepteerde het sneller dan ik. Zelf schaamde ik me vooral. En mentaal vond ik het heel zwaar.” Uiteindelijk besloot ze professionele hulp te zoeken. “De psycholoog in het ziekenhuis was streng, maar goed voor me. Ze zei: ‘Wees lief voor jezelf’. Dat raakte me, want tot dat moment was mijn leven als een trein alleen maar doorgedenderd. Stilstaan bij wat er was gebeurd? Dat had ik nooit gedaan. Mezelf de tijd geven om alles te verwerken, was heel confronterend. Net als leren om weer goed voor mezelf te zorgen. Tegelijkertijd was het ook bevrijdend. Beetje bij beetje ging ik mijn nieuwe werkelijkheid omarmen. Dat was een proces, niet iets wat van de ene op de andere dag gebeurde. Maar door daar de tijd voor te nemen, kon ik zien wat ik allemaal overwonnen had. En kon ik weer trots zijn op mezelf.”
Kracht en schoonheid
Een ander belangrijk keerpunt in Michelangela’s acceptatieproces was een boudoir fotoshoot, vijf jaar na het krijgen van haar stoma. “Dat had ik mezelf cadeau gegeven, ter ere van mijn nieuwe ‘ik’. De fotograaf had zelf ook een stoma, dat stelde me enorm op mijn gemak. Maar het was het eindresultaat dat het ‘m deed. Toen ik de foto’s zag, kon ik mijn ogen niet geloven. Wauw, die prachtige vrouw, was ik dat?! De beelden weerspiegelden dat ik mooi en sterk ben, inclusief zakje op mijn buik.” Iets wat haar de kracht gaf om verder te gaan en het doen van nog meer fotoshoots. “Inmiddels geniet ik er zelfs van om uit mijn comfortzone te stappen. Graag zou ik ook nog een modeshow willen lopen. Dat lijkt mij waanzinnig leuk om te doen!”
Leef voor jezelf
Het zijn niet alleen de fotoshoots die helpen. Mindset doet ook een hoop, meent Michelangela. “Ik heb mezelf aangeleerd om een andere houding aan te nemen. Als mijn stoma nu geluidjes maakt, zeg ik: ‘oeps sorry, mijn stoma laat van zich horen’. Juist door naar anderen toe open erover te zijn, geef je jezelf lucht. Ik laat me ook niet meer tegenhouden door de blikken van anderen, zelfs niet als ik naar de sauna ga. In het begin voelde ik me daar best ongemakkelijk onder. Nu denk ik: ze kijken maar, ik heb ook een kaartje betaald en mag hier gewoon zijn. En wat ik me heb gerealiseerd: we leven vaak voor een ander, maar uiteindelijk is het jóuw leven. Leef dan ook niet voor de goedkeuring van anderen, maar voor jezelf.”
Zoek naar lichtpuntjes
Wat niet wegneemt dat ook Michelangela mindere momenten heeft. “Tuurlijk zijn die er – en dat is oké. Want slechte dagen maken de goede momenten juist weer de moeite waard. En gelukkig zijn die er nog volop in mijn leven! Een zonsondergang, een goed gesprek of juist schaterlachen met mijn man – het zijn vaak de kleine dingen die het ‘m doen. Dat is ook iets wat ik anderen wil meegeven. Ga op zoek naar lichtpuntjes. Want in ieder moment kan iets moois zitten!”