200 kilometer fietsen voor een Bossche bol

Eén simpel vingerprikje zette zijn leven volledig op zijn kop. Dat prikje maakte duidelijk dat Sam Medius (21) diabetes type 1 heeft. Er komt dan zoveel op je af komt, maar bij de pakken neerzitten was voor Sam geen optie. Met een eigen blog en ludieke acties wil hij anderen helpen en inspireren.

“Donderdag 20 februari 2020. Een datum die in mijn geheugen gegrift staat. Nog nietsvermoedend stap ik op de fiets om bij de huisarts mijn klachten te bespreken. Ik dronk heel veel en moest wel erg vaak naar het toilet. Zo vaak, dat mijn ouders er uiteindelijk op aandrongen dat ik naar de huisarts moest. Zelf dacht ik nog: ‘Prima, ik ga wel een keertje om jullie gerust te stellen.’ Maar eenmaal bij de huisarts bleek al snel dat het goed mis was. Eén simpel vingerprikje zette die dag mijn leven volledig op z’n kop. De uitslag was ‘high’. De huisarts verwees me direct door naar het ziekenhuis. De plek waar het hele circus eigenlijk pas echt begon.”

De uitslag

“Samen met mijn vader reed ik naar het ziekenhuis. Eigenlijk nog geen idee wat me allemaal te wachten stond. Ik was ontzettend emotioneel, dat wel. Wat ging er met me gebeuren en wat betekende dat eigenlijk, een high? In het ziekenhuis werd er direct een infuus geprikt en namen ze bloed af. En toen was het wachten, een uurtje, maar het leek wel een eeuwigheid. Als de verpleegkundige terugkomt, zie ik meteen aan haar gezicht dat het mis is. Mijn suikerwaarde bleek 43 te zijn. Veel te hoog. ‘Je had wel in een coma kunnen liggen’, hoor ik haar zeggen. De uitslag is bekend: ik heb diabetes type 1…”

Goed bedoeld, maar kwetsend

“En dan ben je ineens chronisch ziek. Man, wat een schok! Niet alleen voor mij, maar ook voor de mensen om me heen. Iedereen leefde ontzettend met me mee. Ik kreeg veel lieve en opbeurende berichten. Al die betrokkenheid sleepte me door de eerste weken heen. Het hielp me om diabetes een plekje in mijn leven te geven. Ook kreeg ik veel goedbedoelde, maar toch kwetsende opmerkingen. ‘Gelukkig is er goed mee te leven’, bijvoorbeeld. Natuurlijk, dat is ook zo, maar daar zit je echt niet op te wachten als je net te horen hebt gekregen dat je diabetes hebt. Of: ‘Wat knap dat jij jezelf durft te prikken, dat zou ik niet kunnen hoor.’ Nou, lekker dan, alsof ik een keuze heb, dacht ik dan.”

Onwetendheid

“En dan heb je nog de onwetendheid over diabetes bij veel mensen. Hoe vaak iemand niet aan me gevraagd heeft: ‘Komt jouw diabetes niet omdat je vroeger te veel gesnoept hebt?’ Dat is natuurlijk niet leuk om te horen, want ik kan er helemaal niks aan doen. Het liefst wilde ik dan schreeuwen: ‘Diabetes type 1 krijg je niet doordat je te veel suiker eet, maar omdat je lichaam geen insuline meer aanmaakt.’ Maar goed, wat heb ik daaraan. Het is alleen maar frustrerend en het zorgt voor negatieve energie. Dan kan ik er beter voor zorgen dat er meer bekendheid komt met betrekking tot diabetes.”

“Samen met een vriend fietste ik van Heerenveen naar ’s-Hertogenbosch, een tocht van bijna 200 kilometer”

Fietsen voor een Bossche bol

“En daarom bedacht ik een ludieke actie. Aan de ene kant om zoveel mogelijk aandacht te vragen voor diabetes en aan de andere kant om geld in te zamelen voor meer onderzoek. Van een verpleegkundige in het ziekenhuis hoorde ik dat een appeltaartje op een verjaardag eten geen goed idee is, maar dat een Bossche bol veel minder koolhydraten bevat en daardoor minder kwaad kan. Sinds ik diabetes heb, draait namelijk alles om koolhydraten en het tellen ervan. En daarom ging ik samen met een vriend fietsen van Heerenveen naar ’s-Hertogenbosch, een fietstocht van zo’n 200 kilometer. En dat allemaal voor een Bossche bol. Nou ja, natuurlijk niet alleen maar daarvoor. Uiteindelijk fietsten we bijna € 25.000 bij elkaar en vergaarden we superveel publiciteit met onze actie. Ook hoop ik anderen te inspireren zoiets op te pakken. Het hoeft niet groot te zijn, alle beetjes helpen.”

“Liever had ik geen diabetes, maar toch heeft het mij wel veel gebracht”

Anderen inspireren

“Naast deze actie, startte ik ook mijn eigen blog. Verhalen van andere mensen met diabetes hebben mij destijds veel geholpen. Als ik met mijn blog iemand kan helpen, dan is mijn missie geslaagd. Daarom deel ik mijn ervaring met anderen. Waar loop ik tegenaan? Wat komt er allemaal op mijn pad en hoe ga ik daarmee om? Zo heeft mijn ziekte gelukkig niet alleen maar negatieve kanten. Als ik de tijd terug kon draaien, had ik liever geen diabetes gehad, maar tegelijkertijd heeft het ook heel veel gebracht, waaronder een superleuke baan bij Diabetes Onderzoek Nederland. Daar haal ik de energie uit.”