Strijden voor meer erkenning

Mensen met een beperking meer op de voorgrond laten komen. Het is de grote missie van Dailisha Persaud (23), die al haar hele leven in een rolstoel zit. Daarbij durft ze ook voor zichzelf groots te dromen en vooral: deze waar te maken.

“Als mensen zeggen dat ik iets niet kan, is dat voor mij alleen maar een extra reden om het te doen”

“‘Wees sterk, geloof in jezelf, dan kom je al ver’. Deze woorden staan als tatoeage op mijn lijf geschreven. Het is mijn levensmotto. Ik ben geboren met spina bifida, ook wel open ruggetje genoemd. Hierdoor kan ik niet lopen en is mijn rechterhand lichtelijk verlamd. Maar ik ben óók geboren met een enorme strijdlust. Als mensen zeggen dat ik iets niet kan, is dat voor mij juist alleen maar een extra reden om het te willen. Het woordje ‘nee’ ken ik niet. Tegen de verwachtingen van iedereen in, is het me gelukt om zelfstandig te wonen, een mbo-opleiding te volgen en ga ik met rolstoel en al naar de sportschool. Dat ik nu een ‘normaal’ leven leid, is voor veel mensen moeilijk te geloven. Maar ik wil laten zien dat alles mogelijk is, ook mét een beperking.”

Blijven doorgaan en strijden

“Ik ben onwijs trots op waar ik nu sta. Maar daar heb ik wel een lange weg voor moeten afleggen. Pesterijen, nare opmerkingen en wantrouwen; het is me allemaal niet vreemd. Bovendien werd er niet altijd rekening gehouden met mijn beperking. Was er bijvoorbeeld een schooluitje waar ik niet aan mee kon doen. Geloof me, dat voel je je echt rot en vooral enorm buitengesloten. Maar ik leerde al vroeg: je hebt er niks aan om bij de pakken neer te gaan zitten. Dus ik ben altijd dóór gegaan. Blijven vechten voor mezelf. Ooit ben ik begonnen in het speciaal onderwijs. En heb op zeven verschillende zorginstellingen gezeten, voordat ik naar het reguliere middelbaar beroepsonderwijs ging. Toen ik slaagde voor het MBO, was dat de ultieme dikke vinger naar iedereen. Zo van: zie je wel!”

Jas aantrekken met één hand

“Tijdens mijn opleiding tot secretaresse, merkte ik dat er vaak vragen en vreemde blikken van anderen waren. Ik besloot toen het heft in eigen hand te nemen. En aan mijn klasgenoten een workshop te geven over hoe het is om te leven met een met een lichaam wat niet altijd meewerkt. Toen ik zag dat sommige klasgenoten tranen in de ogen hadden tijdens mijn praatje, raakte me dat. En besefte ik: misschien moet ik hier iets mee. Ik besloot een eigen bedrijfje als spreker en workshoptrainer op te zetten: Believe in yourself. Ik geef nu voorlichtingslessen over leven met een beperking op scholen. Naast dat ik mijn persoonlijke verhaal doe, laat ik mensen ook opdrachten doen. Zoals jas aantrekken met één hand, iets wat dagelijkse kost is voor mij. Ik merk dat dat indruk maakt. En krijg er veel positieve reacties op!”

Verre van zielig

“Als je in een rolstoel zit, word je nog altijd door veel mensen als ‘zielig’ bestempeld. Daar word ik echt zó moe van. Want dat is gewoon niet waar! Helaas moet ik nog vaak genoeg tegen allerlei vooroordelen opboksen. Laatst nog. Ik zit in het eerste jaar voor de opleiding tot sociaal werker en besloot Stichting MEE in te schakelen voor het vinden van een geschikte stage. Daar waren ze helemaal verbaasd dat ik een volwaardige studie doe en niet naar een dagopvang ga. Om zulke dingen kan ik echt heel boos worden. Het maakt me ook strijdbaar. Motiveert me nóg meer om door te gaan met wat ik doe. Ik vind echt dat mensen met een beperking veel meer op de voorgrond mogen komen te staan!”

Inspireren en groots dromen

“Ik wil mensen echt inspireren. Laten zien wat er allemaal mogelijk is. Sinds 2011 ben ik ambassadeur van de Johan Cruijff Foundation. Ik draag graag uit dat ook mensen met een beperking gewoon kunnen sporten. Zelf ga ik ook altijd naar de sportschool bij mij om de hoek. Tuurlijk, daarvoor moest ik eerst een drempel over, maar nu krijg ik er allemaal leuke reacties op. ‘Respect man’, hoor ik dan. Ook sta ik bij een castingbureau ingeschreven en heb daardoor al in verschillende videoclips en tv-programma’s gefigureerd. Superleuk! En binnenkort ben ik zelfs in meerdere afleveringen van GTST te zien. Mijn grote droom is om een eigen stichting op te richten voor mensen met én zonder een beperking. Waarin twee verschillende werelden samenkomen, ik wil mensen echt samenbrengen. Gemeentes helpen zodat mensen met een handicap makkelijker kunnen doorstromen. Als me dat lukt… Ja, dat zou echt helemaal te gek zijn!”

“Mijn grote droom is om een eigen stichting op te richten voor mensen met én zonder een beperking”

Ook Nadia zet zich in voor een meer inclusievere samenleving. Lees hier hoe zij mensen met een beperking aan passend werk helpt.