“Door de natuur voel ik me zoveel blijer”
Vijf jaar geleden ontdekte Carola een verdikking in haar borst. Nietsvermoedend ging ze eerst nog op vakantie, maar eenmaal thuis drong de werkelijkheid keihard tot haar door: borstkanker. Een loodzware tijd breekt aan, ook nadat ze ‘schoon’ is. Dankzij haar liefde voor de natuur komt ze er weer bovenop.
“De dag van de diagnose vergeet ik nooit meer. De huisarts verwees me meteen door naar het ziekenhuis, waar ze een mammografie maakten van mijn beide borsten. Het ging eerlijk gezegd allemaal een beetje langs me heen, totdat de arts mij vertelde dat ik borstkanker had. Verdoofd door emoties liep ik de spreekkamer uit, de gang op, waar mijn man zat te wachten. Ik keek hem aan en kon alleen maar met mijn hoofd schudden en zeggen ‘het is niet goed’.
“Door mijn ziekte ben ik ook veel meer gaan waarderen wat ik wél heb”
Noodrem
“Ik kreeg het allemaal voor mijn kiezen: chemo, operatie en bestraling. Alles bij elkaar liep ik 8 maanden de deur van het ziekenhuis plat. Het was een jaar vol teleurstellingen, maar ook één met verrassingen. Ik kreeg soms hulp uit onverwachte hoek. Heel bijzonder vond ik dat. In zo’n periode leer je je echte vrienden kennen. Het was een zwaar jaar, een jaar dat ik zo snel mogelijk wilde vergeten. Wilde alles weer uit het leven halen en ben ook meteen weer volledig gaan werken. Ik ontwikkelde een soort levenshaast. Wilde door met mijn leven en al mijn wensen laten uitkomen, want voor je het weet is het voorbij. Ik zat op een sneltrein die niet stopte. In 2019 trok mijn lijf keihard aan de noodrem, ik kreeg een burn-out. Mijn geest wilde nog wel door, maar mijn lijf hield het tegen. Ik had altijd zoveel haast, maar nu moest ik verplicht thuiszitten. Dat is best lastig.”
Groen geeft rust
“Dat het zo niet langer kon, was wel duidelijk. Noodgedwongen richtte ik mijn leven anders in. Samen met een wandelcoach trok ik de natuur in. En dat bleek voor mij het antwoord op veel problemen. Wandelen was niet nieuw voor me, dat deed ik altijd al wel, maar ik keek eigenlijk nooit écht om heen. Nu wel. De natuur geeft me rust, het maakt mijn hoofd leeg. Even niet die constante druk in mijn hoofd. Heerlijk is dat. Je kunt wel zeggen dat ik de natuur veel meer ben gaan waarderen. Inmiddels zoek ik dagelijks het groen van de natuur op. Bij het krieken van de dag kijk ik uit mijn raam. Is het helder weer, dan spring ik in mijn auto en ga de polder in. Ik zit dan in mijn eentje op de dijk en kijk naar de zonsopgang. Soms praat ik ook tegen de schaapjes. Veel mensen snappen niet dat ik elke keer weer die zonsopgang wil zien, maar elke dag is anders.”
“Veel mensen begrijpen niet dat ik elke keer weer die zonsopkomst wil zien”
Fotografie
“Als ik ga wandelen, neem ik altijd mijn camera mee. Ik maak van alles wat ik zie foto’s. De natuur is zo mooi. Het liefst loop ik ook helemaal in mijn eentje daar rond. Kan dan zelfs een beetje mopperen als ik anderen tegenkom. Na mijn ziekte kreeg ik veel meer de behoefte om af en toe alleen te zijn. Bovendien vind ik het heerlijk om rustig aan te doen en de tijd te nemen voor de foto’s. Als ik terugkom, voel ik me echt veel blijer. Inmiddels heb ik ook de Facebookpagina ‘Nature by me’ aangemaakt, waar ik al mijn foto’s opzet. Daarnaast ben ik veel aan het schrijven over allerlei dagelijkse dingen. Hoewel mijn pagina nog niet zo groot is, wil ik graag aan iedereen laten zien hoe mooi de natuur is en wil ik mijn verhalen, op mijn pagina ‘Into my world’, delen. Misschien kan ik zo anderen inspireren en wellicht zelfs een hart onder de riem steken in een moeilijk tijd. Als dat lukt, ben ik ook gelukkig.”
De natuur geeft Carola kracht om een moeilijke jaar achter zich te laten. Hoe doen anderen dit? Hier lees je meer inspirerende verhalen.
